Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2016

ΝΟΗΤΙΚΗ ΥΣΤΕΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ



ΟΡΙΣΜΟΣ


 Σύμφωνα με την τελευταία έκδοση του «Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών και Διανοητικών Διαταραχών» (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, DSM-V ) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (American Psychiatric Association) η διανοητική αναπτυξιακή διαταραχή καθορίζεται ως η εμφάνιση «τρέχοντος διανοητικού ελλείμματος απαραίτητα συνοδευόμενο από έλλειμμα στην προσαρμοστική λειτουργία με αρχική εκδήλωση κατά την περίοδο ανάπτυξης του ατόμου». Απαραίτητα κριτήρια για τη διάγνωση της διανοητικής αναπτυξιακής διαταραχής είναι το έλλειμμα στις γενικές διανοητικές ικανότητες (συλλογισμός, επίλυση προβλημάτων, προγραμματισμός, αφηρημένη σκέψη, κρίση, ακαδημαϊκή μάθηση και εμπειρική μάθηση) και η ελλειμματική λειτουργία στις γενικές διανοητικές ικανότητες σε σύγκριση με την ηλικία και την κοινωνική ομάδα του ατόμου σχετικά με καθημερινές δραστηριότητες (επικοινωνία, κοινωνική συμμετοχή, λειτουργικότητα στο σχολείο ή στην εργασία, προσωπική ανεξαρτησία στο σπίτι ή στο κοινωνικό πλαίσιο).


ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

 Ο παρακάτω πίνακας απεικονίζει το σύστημα ταξινόμησης της ΝΑ βασισμένο στο AAMRs Classification of Mental Retardation και στο Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Με βάση το συγκεκριμένο σύστημα ταξινόμησης, τα άτομα με νοητική αναπηρία ανήκουν σε ένα από τα παρακάτω επίπεδα.
Οριακή νοητική υστέρηση

Δ.Ν. 70 έως 84

Ελαφρά νοητική υστέρηση

Δ.Ν. 50-55 έως 70

Μέτρια νοητική υστέρηση

Δ.Ν. 35-40 έως 50-55

Σοβαρή νοητική υστέρηση

Δ.Ν. 20-25 έως 35-40

Βαριά νοητική υστέρηση

Δ.Ν. κάτω από 20-25

Απροσδιόριστη νοητική υστέρηση

όταν υπάρχει ισχυρή υπόθεση για ύπαρξη νοητικής υστέρησης, αλλά η νοημοσύνη του ατόμου δε μπορεί να μετρηθεί με τα σταθμισμένα τεστ.







ΑΙΤΙΑ

 Η επιστήμη έχει ανακαλύψει περισσότερα από 200 αίτια τα οποία προκαλούν νοητική υστέρηση και όσο περισσότερο προοδεύει, τόσο περισσότερα αίτια θα προκύπτουν. Παρ’ όλα αυτά, ένα μεγάλο ποσοστό (περίπου 80%) των νοητικών υστερήσεων είναι άγνωστης αιτιολογίας. Υπάρχουν διαφορετικά συστήματα για την ταξινόμηση των αιτιών που προκαλούν νοητική υστέρηση. Κάποια θέτουν σαν βάση το βαθμό της αναπηρίας, άλλα προγεννητικά, περιγεννητικά και μεταγεννητικά αίτια και μερικά βασίζονται σε ψυχοκοινωνικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ανακαλυφθούν όλα τα πιθανά αίτια. Έτσι, θα είναι δυνατόν να ληφθούν και όλα τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης πρώιμης διάγνωσής της (Thomas & Woods, 2008).

Γενικά, τα αίτια της νοητικής υστέρησης ταξινομούνται σε τρεις κατηγορίες:
  1. Προγεννητικά.
  2. Περιγεννητικά.
  3. Μεταγεννητικά.

Προγεννητικά αίτια

Όπως αναφέρθηκε, τα αίτια αυτά επιδρούν κατά τη διάρκεια της κύησης και επομένως σχετίζονται άμεσα με την κατάσταση της υγείας της μητέρας. Εδώ ανήκουν χρόνιες και μολυσματικές ασθένειες της μητέρας όπως:
  • Διαβήτης
  • Ερυθρά
  • Σύφιλη
  • Ιλαρά
  • Παρωτίτιδα
  • Κυτταρομεγαλοιός
  • Τοξοπλάσμωση
  • Υποσιτισμός – κακή διατροφή της εγκύου
  • Λήψη φαρμάκων (π.χ. θαλιδομίδη)
  • Χρήση ναρκωτικών, ακλοόλ (εμβρυακό αλκοολικό σύνδρομο) ή τσιγάρου (τερατογενείς παράγοντες)
  • Έκθεση της εγκύου σε ακτινοβολία
  • Συναισθηματικές διαταραχές της μητέρας
  • Τραυματισμοί ή δηλητηριάσεις της εγκύου
  • Ασυμβατότητα Rhesus (Rs) μητέρας – παιδιού (παιδί Rh θετικό – μητέρα Rh αρνητική)
  • Πλακουντιακές ανωμαλίες (πρόωρη αποκόλληση πλακούντα)
  • Ενδομήτρια ασφυξία
Όλα τα παραπάνω αίτια, είναι πολύ πιο επικίνδυνα για το έμβρυο ιδιαίτερα όταν συμβούν κατά το πρώτο τρίμηνο της κύησης. Έτσι, επιβάλλεται η συστηματική παρακολούθηση της εγκύου σε όλη τη διάρκεια της κύησης προκειμένου να αυξηθούν οι πιθανότητες να γεννηθεί ένα υγιές παιδί (American Association on Intellectual and Developmental Disabilities, 2010).

Περιγεννητικά αίτια

· Πρόωρος τοκετός: υποστηρίζεται ότι τα παιδιά που γεννιούνται πρόωρα έχουν
αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν νοητική υστέρηση. Ο σημαντικότερος
παράγοντας που συνδέεται με τον πρόωρο τοκετό και τη νοητική ανάπτυξη είναι το
χαμηλό βάρος γέννησης του παιδιού. Επίσης, άλλος ένας παράγοντας που μπορεί να
οδηγήσει σε νοητική υστέρηση είναι και η τοποθέτηση των πρόωρων βρεφών σε
θερμοκοιτίδα, όπου δεν τηρούνται οι κατάλληλες προϋποθέσεις (σταθερή
θερμοκρασία, χορήγηση οξυγόνου, λήψη τροφής).
· Περιγεννητική ασφυξία: μπορεί να προκληθεί από πρόπτωση του ομφάλιου
λώρου, μικρό αυχενικό ομφάλιο λώρο κτλ και μπορεί να προκαλέσει υποξαιμική –
αυχενική εγκεφαλοπάθεια στο νεογνό με άμεση συνέπεια τη νοητική υστέρηση.
· Τραυματισμοί – ατυχήματα κατά τον τοκετό: περιλαμβάνουν τον δύσκολο ή
μακροχρόνιο τοκετό, την έλλειψη οξυγόνου στον εγκέφαλο (όταν καθυστερεί η
πρώτη αναπνοή του νεογνού) καθώς επίσης και εγκεφαλικά τραύματα (αιματώματα),
τα οποία μπορεί να προκαλέσουν νοητική υστέρηση (American Association on Intellectual and Developmental Disabilities,2010).

Μεταγεννητικά αίτια

Τα αιτία αυτά συμβαίνουν μετά τη γέννηση, κατά την παιδική ηλικία και
περιλαμβάνουν:
· Λοιμώξεις: οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν άμεσα τον εγκέφαλο όπως
εγκεφαλίτιδα, μηνιγγίτιδα, πολυομελίτιδα κτλ.
· Εγκεφαλικά τραύματα και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια
· Τοξικές ουσίες: για παράδειγμα, η δηλητηρίαση με μόλυβδο ή υδράργυρο
προκαλεί σοβαρή εγκεφαλική βλάβη με άμεση συνέπεια τη νοητική υστέρηση.
· Ενδοκρινικές ανωμαλίες: όπως η υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, μπορούν
να αναστείλουν τη νοητική ανάπτυξη και να προκαλέσουν νοητική υστέρηση.
· Ελαττωματικά αισθητήρια όργανα: όπως βλάβες στην όραση, στην ακοή ή στα
όργανα του λόγου, παρεμποδίζουν την κανονική νοητική ανάπτυξη του παιδιού
λόγω του ότι οι δίοδοι αυτές μεταβιβάζουν ερεθίσματα του περιβάλλοντος στον
εγκέφαλο.
· Κακή διατροφή – Υποσιτισμός: είναι ιδιαίτερα σημαντικό να υπάρχει επαρκής
και κατάλληλη διατροφή κατά την παιδική ηλικία, επειδή η σωματική και
νοητική εξέλιξη του παιδιού αναπτύσσεται τότε με γρήγορο ρυθμό. Το
διαιτολόγιο του παιδιού θα πρέπει να περιλαμβάνει τα απαραίτητα συστατικά για
τη σωστή και ολοκληρωμένη ανάπτυξή του (American Association on Intellectual and Developmental Disabilities,2010).


ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΥΣΤΕΡΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ


  • Καθυστερήσεις στην προφορική γλωσσική ανάπτυξη
  • Ελλείμματα στη μνήμη των δεξιοτήτων
  • Δυσκολία στη μάθηση των κοινωνικών κανόνων
  • Δυσκολία με τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων
  • Καθυστερήσεις στην ανάπτυξη προσαρμοστικών συμπεριφορών, όπως οι δεξιότητες αυτοφροντίδας ή αυτο-υπηρέτησης
  • Έλλειψη κοινωνικών αναστολών

ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Στην εργοθεραπεία, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα παιδί με νοητική υστέρηση, πρωτίστως δίνουμε έμφαση στο:

  • να είναι σε θέση να αυτοεξυπηρετηθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί το συντομότερο δυνατό. Αυτό θα γίνει εφόσον το άτομο μπορέσει να γνωρίσει το σώμα και τα μέρη του, καταφέρει να ανταπεξέλθει σε δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, όπως το ντύσιμο, η τουαλέτα, η σίτιση, ο ατομικός καθαρισμός, η προστασία και φροντίδα της ακεραιότητάς του, η απόκτηση υγιεινών συνηθειών, η ασφάλεια της μεταφοράς του στο δρόμο, η επίλυση απλών προβλημάτων της καθημερινής ζωής.
  • να αναπτύξει την αντιληπτικότητα και να καλλιεργήσει τη γλωσσική του ικανότητα. Δηλαδή, να ασκήσει τη μνήμη, τον προσανατολισμό στο χώρο και στο χρόνο, την οπτική και ακουστική αντίληψη, να κατακτήσει βασικές έννοιες της καθημερινής ζωής, την αλληλουχία των ημερών και των μηνών, να μπορέσει να μάθει αριθμούς τηλεφώνων, να διακρίνει σχήματα, χρώματα, διαφορές και ομοιότητες αντικειμένων, να είναι σε θέση να συμμετάσχει σε συζητήσεις, να περιγράψει εικόνες, να καλλιεργήσει προγραφικές και ευρύτερα μαθησιακές δεξιότητες.
  • να αναπτύξει κοινωνικές δεξιότητες. Δηλαδή να είναι σε θέση να προσλάβει, να επεξεργαστεί και να εκτελέσει οδηγίες, να αναπτύξει πειθαρχία, να οργανώσει τρόπους συμπεριφοράς, να συμμετάσχει σε παιχνίδια συνεργασίας, να βελτιώσει την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή του, να αποκτήσει ευελιξία στη σκέψη και συμπεριφορά ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει λειτουργικά σε τυχόν αλλαγές του άμεσου και ευρύτερου περιβάλλοντός του.
Όσον αφορά τα ελαφρά νοητικά υστερημένα παιδιά, τελικός σκοπός της αγωγής τους είναι η καλλιέργεια της προσωπικότητας, η κατάκτηση γνώσεων και η ανάπτυξη των δεξιοτήτων εκείνων που θα καταστήσουν εφικτή την κοινωνική ένταξη και επαγγελματική αποκατάσταση του ατόμου σε ένα πρακτικό επάγγελμα.
Πέραν όμως απ’ το έργο του εργοθεραπευτή και της υπόλοιπης ομάδας αποκατάστασης, καθοριστική σημασία έχει και η συμβολή των γονέων στην εκπαίδευση του παιδιού.


Οι ειδικοί της ομάδας οφείλουν να καθοδηγούν τους γονείς, με υποδείξεις που αφορούν τους σωστούς χειρισμούς και την ορθή αντιμετώπιση του παιδιού στο σπίτι. Κατ’ αυτό τον τρόπο, όχι μόνο δεν θα παρακωλύεται –λόγω άγνοιας- το έργο της ομάδας, αλλά θα επιβοηθείται σημαντικά και τα αποτελέσματα στη βελτίωση της ζωής του παιδιού θα είναι τα μέγιστα.

Το παραπάνω άρθρο γράφτηκε στα πλαίσια πρακτικής άσκησης και εποπτείας.
Ελίνα Ρουμελιώτη Προπτυχιακή Εργοθεραπεύτρια.
Πολιτάκη Μαρκέλλα Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΣΤΟΛΙΔΙΑ ΑΠΟ ΓΥΨΟ






 Για τη παραπάνω δραστηριότητα χρησιμοποιήθηκε γύψος , νερό, ένα μπολ ,κουτάλι και ειδικά πλαστικά καλούπια όπως αυτό στην πρώτη εικόνα. Σύρμα για τη θηλιά που θα χρειαστεί για να κρεμαστούν.
 Για τη διακόσμηση χρησιμοποιήθηκε μπογιά ακρυλική και τζελ με glitter.
Αρχικά ανακατεύουμε το γύψο σε αναλογία 3 προς 1 με νερό στο μπολ και προσέχουμε να μην έχει πολλές φυσαλίδες αέρα. Γεμίζουμε τα καλούπια με το γύψο και βάζουμε στο κάθε στολίδι από μια θηλιά. Τα αφήνουμε 30 λεπτά να σταθεροποιηθούν.
Τα γυρνάμε προσεχτικά και αφαιρούμε τυχόν περισσεύματα από γύψο στο περίγραμμα.
Τα τοποθετούμε σε χαρτί και τα βάφουμε με πινέλο .
 Καλή δραστηριότητα για ανάπτυξη λεπτής κινητικότητας, αμφίπλευρου συντονισμού, χρονικού προσανατολισμού με καλή ανατροφοδότηση από το αποτέλεσμα.
Συνήθως τα καλούπια έχουν γραμμές που χρησιμεύουν ως όρια για το κάθε χρώμα.
Η κατασκευή αυτή είναι κατάλληλη για παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω.
Καλούπια και γύψο μπορούμε να προμηθευτούμε από καταστήματα  με είδη για κατασκευές και βιβλιοπωλεία.

Πολιτάκη Μαρκέλλα
Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια.


Παρασκευή 26 Αυγούστου 2016

ΔΥΣΠΡΑΞΙΑ - ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ

 ΟΡΙΣΜΟΣ :

 Αναπτυξιακή δυσπραξία ή αναπτυξιακή διαταραχή του συντονισμού ορίζεται μια διαταραχή ή ανωριμότητα στην οργάνωση της κίνησης όπου συχνά συνυπάρχουν προβλήματα στην αντίληψη, στη σκέψη και στην ομιλία ( Βρετανική Εταιρεία Αναπτυξιακής Δυσπραξίας ).
Η αναπτυξιακή δυσπραξία αφορά την κινητική λειτουργία των άκρων, τις κινήσεις των μυών του προσώπου, τις κινήσεις των οφθαλμών καθώς και τους μύες του στόματος γεγονός που επηρεάζει την άρθρωση και τη μάσηση.( National Institute of Neurological Disorders and Stroke)
Είναι μια από τις κύριες αιτίες αδεξιότητας των παιδιών και μπορεί να εκτιμηθεί μέσα από μια σειρά δοκιμασιών.
Σε όλες τις ηλικίες μπορεί να είναι εγγενής ή επίκτητη ( Baxter, 2011). Στα πρόωρα βρέφη η πιθανότητα εμφάνισης είναι αρκετά μεγαλύτερη ( Portwood, 2000). Μπορεί να οφείλεται σε μια πληθώρα εγκεφαλοπαθειών : περιγεννητική ασφυξία, τραυματισμό (κ.ε.κ), μόλυνση, εγκεφαλικό επεισόδιο ( Baxter, 2011).

ΤΥΠΟΙ ΔΥΣΠΡΑΞΙΑΣ :


Διακρίνεται :


1. Μελοκινητική ( limp cinetic) που αφορά τις λεπτές κινήσεις των άνω άκρων . ( κλείσιμο φερμουάρ, γραφή, κόψιμο με ψαλίδι κτλ.)

2. Κατασκευαστική που αφορά το σχεδιασμό και την αντιγραφή. Το άτομο αδυνατεί να σχεδιάσει ή να κατασκευάσει με απλά υλικά οποιοδήποτε σχήμα ή σύνθεση, ακόμα και όταν του παρουσιάζουμε το πρότυπο και το καλούμε να αντιγράψει.
3. Ιδεοκινητική που αφορά την αδυναμία εκτέλεσης απλών σκόπιμων κινήσεων. Όταν ζητηθεί απο ένα παιδί να εκτελέσει μια κίνηση μοιάζει να έχει ξεχάσει τι πρέπει να κάνει παρόλο που μπορεί να το περιγράψει.
4.Ιδεακή που αφορά το ιδεακό σχήμα της κίνησης το οποίο μοιάζει διαταραγμένο. Το άτομο δυσκολεύεται να εκτελέσει εκούσιες κινήσεις ( ντύσιμο, γραφή κτλ.)

  Η «Αναπτυξιακή διαταραχή συντονισμού» έχει οριστεί από την American Psychiatric Association in their Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders IV − Text Revision (2000) με τα εξής 4 κριτήρια:



-        Να υπολείπεται κατά πολύ από την βιολογική του ηλικία και το νοητικό του επίπεδο, η εκτέλεση δραστηριοτήτων που εμπεριέχουν κινητικό συντονισμό
-        Οι δυσκολίες αυτές εμποδίζουν σημαντικά ακαδημαϊκές επιδόσεις αλλά και καθημερινές συνήθειες.
-        Οι δυσκολίες αυτές δεν οφείλονται σε γενικούς ιατρικούς λόγους όπως εγκεφαλική παράλυση και
-        Το άτομο δεν πάσχει από οποιαδήποτε νοητική καθυστέρηση ή μαθησιακή δυσκολία, δηλαδή η διάγνωση της «αναπτυξιακής διαταραχής συντονισμού» δεν μπορεί να δοθεί σε άτομα που έχουν IQ κάτω από 70

 Βάση μελετών που προκύπτουν από κλινικά ευρήματα η αναλογία είναι 4:1 αγόρια - κορίτσια γεγονός που υποδηλώνει ότι στα αγόρια είναι πιο εμφανής οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ή ότι υπάρχουν περισσότερες προσδοκίες στην απόδοση σε σχέση με τα κορίτσια. ( Portwood, 2000)

 Είναι δύσκολο να διαφοροδιαγνωστεί διότι πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα δυσπραξικό παιδί εντοπίζονται και σε άλλου τύπου διαταραχές. Με βάση τον Nicolson ωστόσο το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ένα παιδί με δυσπραξία αφορά τον κινητικό συντονισμό.

Τα στοιχεία εκτέλεσης που είναι ελλιπή σε ένα παιδί με δυσπραξία είναι :

Αισθητικοκινητικά :

- Οπτική αισθητηριακή επίγνωση και επεξεργασία 
- Απτική αισθητηριακή επίγνωση και επεξεργασία 
- Αντιληπτική επεξεργασία της θέσης του σώματος στο χώρο

Κινητικά :

- Αμφίπλευρο συντονισμό
- Λεπτό κινητικό συντονισμό / επιδεξιότητα
- Αδρό κινητικό συντονισμό
- Πράξη ( κινητικό σχεδιασμό )
- Ισορροπία
- Οπτικοκινητικό συντονισμό

Ψυχοκοινωνικές δεξιότητες και ψυχολογικά στοιχεία εκτέλεσης :

- Κοινωνικές δεξιότητες
- Συναισθηματικά προβλήματα
- Προβλήματα συμπεριφοράς




Στο δυσπραξικό παιδί παρατηρείτε ότι :

 - είναι αρκετά αδέξιο για την ηλικία του, 
 - δε συμμετέχει σε ομάδες συνομηλίκων,           
 - κάθεται στη καρέκλα κουνώντας χέρια πόδια συνεχώς,
 - δείχνει να ξεχνάει την εντολή που του δόθηκε,
 - δεν μπορεί να ζωγραφίσει εντός πλαισίου και κρατάει με μη λειτουργικό τρόπο το εργαλείο γραφής,
 - μεγαλώνοντας γράφει δυσανάγνωστα ( δυσγραφικά στοιχεία ),
 - χτυπάει συχνά σε έπιπλα και δείχνει να μην έχει έλεγχο των μελών του σώματος σε σχέση με το χώρο που βρίσκεται,
 - δυσκολεύεται στο φαγητό,
 - δυσκολεύεται στο ντύσιμο,
 - αποφεύγει να κάνει κατασκευές ( παζλ, lego, ψαλίδι κτλ),
 - δε μπορεί να κάνει ποδήλατο ή αργεί,
 - έχει δυσκολία στην άρθρωση του και έχει αργή γλωσσική ανάπτυξη,
 - έχει αργή απάντηση σε εξωτερικά ερεθίσματα πχ να συγκρατήσει μπάλα όταν του την πετάνε ή να τη πετάξει 
 - η κίνηση του δεν είναι ομαλή και συνεχόμενη ( πλαστικότητα στη κίνηση ),
 - δεν έχει αυτοπεποίθηση και δεν εμπλέκεται εύκολα σε κινητικές δραστηριότητες γνωρίζοντας ότι θα δυσκολευτεί.

Κατά την αξιολόγηση του από Εργοθεραπευτή, το παιδί εξετάζεται σε όλους τους τομείς της ανάπτυξης και τις δεξιότητες που πρέπει να έχει αναπτύξει ανάλογα με την ηλικία του. Σύμφωνα με το ιστορικό του παιδιού, τις πληροφορίες που δίνουν οι γονείς και την αξιολόγηση καθορίζεται αν χρειάζεται εργοθεραπευτική παρέμβαση. Τα θεραπευτικά προγράμματα είναι αντίστοιχα με την ηλικία του παιδιού και τις ελλείψεις που παρουσιάζει.

ΠΟΛΙΤΑΚΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ Παιδιατρική Εργοθεραπεύτρια 
ΚΑΤΤΗ ΝΑΥΣΙΚΑ Φοιτήτρια Τ.Ε.Ι. Εργοθεραπείας
 Το άρθρο γράφτηκε στα πλαίσια εκπαίδευσης και πρακτικής άσκησης .









Τρίτη 12 Ιουλίου 2016

ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΓΡΑΦΗΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ Δ.Ε.Π.Υ.

 Οι παρακάτω συμβουλές απευθύνονται σε γονείς και ειδικούς που παρέχουν βοήθεια σε παιδιά με ΔΕΠΥ. Κάποιες είναι κατάλληλες για παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας και κάποιες απο αυτές μπορούν να συνεχίσουν να εφαρμόζονται και σε μεγαλύτερες τάξεις.
Η σταθερότητα και συνέπεια της εφαρμογής τους μπορεί βοηθήσει σημαντικά να γίνει η μάθηση μια πιο ευχάριστη διαδικασία.
 Υπάρχουν προϋποθέσεις που έχουν αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο και μπορούν να βοηθήσουν ένα παιδί με Διαταραχή Ελλειμματικής προσοχής και  Υπερκινητικότητα, στο διάβασμα.  Καλό είναι να εφαρμόζονται γενικά και ειδικότερα παραθέτονται παρακάτω οι τρόποι βοήθειας και συμβουλές για τη γραφή.

 Γενικά όσο αφορά το διάβασμα : 

- Το διάβασμα πρέπει να γίνεται σε συγκεκριμένο χώρο και με χρονοδιάγραμμα που θα ακολουθείται στη διάρκεια μελέτης. Στο γραφείο να υπάρχουν τα απαραίτητα που χρειάζεται μόνο για τις εργασίες του.
- Εξασφαλίστε ήρεμο περιβάλλον με κατάλληλο φωτισμό και περιορίστε τους θορύβους ( τηλεόραση, ράδιο, τηλέφωνο )
- Χωρίστε σε μικρότερα τμήματα τις εργασίες του ιδιαίτερα αυτές που χρειάζονται αρκετή ώρα για να γίνουν.
- Ενημερώστε το παιδί τι έχει να κάνει κάθε φορά και μη το κατακλύζεται με μεγάλο όγκο πληροφοριών.
- Δώστε του να διαβάσει τις οδηγίες από την εργασία του, το βοηθάει να δώσει προσοχή. Βοηθήστε το να κάνει τη πρώτη εργασία και στη συνέχεια τη δεύτερη αφήστε το να τη κάνει μόνο του.
- Επιβραβεύστε το και μη κάνετε όλη τη μελέτη μαζί του..έτσι θα μάθει να μελετάει και ανεξάρτητο.
- Δώστε χρόνο στο παιδί να απαντήσει και μην απαντάτε εσείς στη θέση του.
- Δώστε κίνητρα στο παιδί για να ολοκληρώσει μια εργασία, π.χ. ότι όταν τελειώσει μπορεί να κάνει κάτι που του αρέσει ή το χαλαρώνει.
- Εάν δυσκολεύεται στην ανάγνωση βοηθήστε το διαβάζοντας μαζί του. Χρησιμοποιήστε ένα χάρακα ή μολύβι ως οδηγό για να ξέρει σε ποιά γραμμή βρίσκεται.
- Αν διασπάτε τραβήξτε του τη προσοχή με χιούμορ, ώστε η μελέτη να μη δείχνει σαν καταναγκαστική διαδικασία.
- Δείξτε του ότι έχετε εμπιστοσύνη στις ικανότητες του και ότι μπορεί να τελειώσει τις εργασίες που ξεκινάει.
- Δώστε του τη δυνατότητα αυτοδιόρθωσης και πείτε του να ξανακοιτάξει το γραπτό του χωρίς να χρησιμοποιείτε  τη γνωστή φράση " έκανες λάθος "
- Παρακινείστε το να συνεχίσει αν διασπάτε με θετικά σχόλια για εργασίες που τα έχει καταφέρει καλά.
-Να θυμάστε ότι υπάρχουν για κάθε παιδί δραστηριότητες που αγαπάει ιδιαίτερα να κάνει..χρησιμοποιείστε τις ως επιβράβευση κάθε φορά όταν πετυχαίνει το στόχο να τελειώσει εντός λογικού χρόνου τις εργασίες του.

Δεξιότητες γραφής παιδιού με ΔΕΠΥ.


Τι θα βοηθήσει το παιδί σας :

- Η γραφή θα πρέπει να συνδέεται με συζήτηση και εξάσκηση.

- Χρησιμοποιείστε τεχνολογικά μέσα, όπως υπολογιστές και
προγράμματα που βοηθούν στην ορθογραφία.

-  Χρησιμοποιείστε διαγράμματα, ώστε να οπτικοποιήσετε την
όλη διαδικασία της γραφής.

-  Μnν πιέζετε το παιδί σας να τελειώσει γρήγορα και δώστε του
χρόνο για τnν ολοκλήρωση των ασκήσεων .

-  Υπογραμμίστε τα λάθη, για να γίνουν ευκολότερα κατανοητά
από το παιδί σας.

-  Διορθώστε το κείμενο του παιδιού σας διορθώνοντας ένα είδος
λάθους τη φορά. Για παράδειγμα, αρχικά διορθώστε το
-ο-, μετά το -ω-, στη συνέχεια προχωρήστε στα συντακτικά
λάθη κ.ο.κ .

-  Πρέπει να είναι ξεκάθαρο για το παιδί σας το τι περιμένετε από
αυτό σχετικά με τη γραφή. Ενθαρρύνεται το με θετικές εκφράσεις!

- Αν στο παιδί σας αρέσει να ζωγραφίζει, ζητήστε του να γράψει
μία λέξη και μετά να προσπαθήσει να τη μετατρέψει σε εικόνα.
Είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος να εξασκηθεί το παιδί στο
γράψιμο και στην ορθογραφία.

-  Αφήστε το παιδί να διαλέξει το μολύβι ή το στυλό που θέλει
να χρησιμοποιήσει. Αφήστε το, για παράδειγμα, να διαλέξει το
χρώμα του μολυβιού.

-  Κάντε το γράψιμο παιχνίδι. Προτείνετε στο παιδί σας να γράψει
για θέματα που το ενδιαφέρουν. Ένα γράμμα σε έναν
φίλο, πρόσκληση για το πάρτι των γενεθλίων του ή να περιγράψει
ένα αγαπημένο παιδικό πρόγραμμα.

- Εάν εντοπίσετε λάθη στο γραπτό του παιδιού μπορείτε να το
ρωτήσετε: «Αυτό είναι β ή θ;» ή «το -ε- έχει τόνο ή όχι;» Στη
συνέχεια ζητήστε από το παιδί να διορθώσει το λάθος του ή
δείξτε του εσείς.

Τι δεν θα βοηθήσει το παιδί σας :

1)  Να εστιάζετε στο γράψιμο αντί για το περιεχόμενο.

2)  Να δίνετε βάρος στην ποσότητα των εργασιών και όχι στην
ποιότητα.

3) Να χρησιμοποιείτε κόκκινο στυλό για τις διορθώσεις.

(Aiexander, 2010 · Honos-Webb, 2010· lseman et al.. 2010
jacobs, Wendel, 2010 Miles et al., 2012 · Shapiro, 2010·
Silνerman et al., 2009 · Taylor, 2006 · Weinfeld et al., 2006 ·
Zeigler, 2011 )
Με τη βοήθεια του βιβλίου.
Ευαγγελία Ακρίβοu, 2012
ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ
ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
Ένας οδηγός για γονείς.

Σχετικά άρθρα :

ΤΡΟΠΟΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΓΡΑΦΟΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ


ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΦΟΚΙΝΗΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ.


ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΜΑ! ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ.


ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΤΑΞΗ

ΠΟΛΙΤΑΚΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΗ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ