Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

ΔΥΣΑΡΙΘΜΙΣΙΑ




Ορισμός Δυσαριθμησίας

 Σύμφωνα με τον Cohn (νευρολόγος), ο οποίος εισήγαγε πρώτος τον όρο δυσαριθμησία, πρόκειται για «μια δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος (κάποια εξελικτική διαταραχή) που είναι υπεύθυνη για την ανεξήγητη δυσκολία που παρουσιάζουν κάποια παιδιά στην πρόσκτηση των μαθηματικών εννοιών και δεξιοτήτων και παρουσιάζει παρόμοια αποτελέσματα με τις επίκτητες εγκεφαλικές κακώσεις των ενηλίκων» (Παναγιωτοπούλου, 2018).

 Η ονομασία δυσαριθμησία (δυσκαλκιουλία) δηλαδή, σημαίνει ότι ο μαθητής έχει δυσκολία στο να πραγματοποιεί πράξεις μαθηματικών. Παράλληλα, ακόμα κι όταν τις πραγματοποιεί χρησιμοποιώντας τη σωστή μεθοδολογία και φτάνοντας στο σωστό αποτέλεσμα, τις κάνει μηχανικά και δεν έχει σιγουριά και αυτοπεποίθηση (Δελιακίδου, 2014).

 Η πρώτη συστηματική αξιολόγηση Ειδικής διαταραχής αριθμητικών δεξιοτήτων   (Specific disorder of arithmetical skills) έγινε το 1974 από τον Τσέχο νευροψυχολόγο Kosc ο οποίος χρησιμοποίησε τον όρο Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία. Ο Kosc χρησιμοποίησε επίσης τον όρο Ψευδοδυσαριθμησία (Pseudodyscalculia) προκειμένου να αναφερθεί σε περιπτώσεις μη-τυπικής ανάπτυξης αριθμητικών δεξιοτήτων που οφείλονται σε άλλους παράγοντες όπως είναι η  ανεπαρκής διδασκαλία («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

 Οι Price και Ansari (2013) πρότειναν μια διάκριση μεταξύ πρωτογενούς και δευτερογενούς Αναπτυξιακής Δυσαριθμησίας. Παιδιά με πρωτογενή Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία είναι εκείνα που παρουσιάζουν την πιο σοβαρή μορφή μαθηματικών δυσκολιών, οι οποίες προκαλούνται από αναπτυξιακή έκπτωση της νευρολογικής βάσης της επεξεργασίας αριθμητικών μεγεθών. Τα παιδιά που δεν εμφανίζουν πρωτογενή Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία, αλλά έχουν δυσκολίες λόγω άλλων παραγόντων, όπως προβλήματα στη μνήμη, ανεπαρκή σχολική φοίτηση, προβλήματα προσοχής και συμπεριφοράς, θεωρείται ότι έχουν δευτερογενή Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

Περιγραφή

 Ένα άτομο που έχει δυσαριθμησία μπορεί να κάνει λάθη σε πολύ απλές πράξεις. Υπάρχει πιθανότητα να καταλήγει σε λύσεις μαθηματικών πράξεων όπως π.χ. 2×6=8, δηλαδή να μπερδεύει τη χρήση του + με το ×. Μ αυτό το παράδειγμα φαίνεται το πώς η δυσαριθμησία σχετίζεται με τη δυσλεξία. Τα μαθηματικά σύμβολα αποτελούν μια ξεχωριστή και ιδιαίτερη «γλώσσα» και υπάρχει η πιθανότητα να παρερμηνευθούν ή να μεταφερθούν (από το άτομο με δυσαριθμησία) όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα γράμματα του αλφάβητου από τους δυσλεξικούς. Παρόλο όμως που η δυσλεξία και η δυσαριθμησία σχετίζονται στενά, η δεύτερη θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ως μία ξεχωριστή και διαφορετική μαθησιακή δυσκολία (Δελιακίδου, 2014).

 Επίσης, ένα παιδί με δυσαριθμησία μπορεί να γνωρίζει ήδη την λύση σε κάποια προβλήματα μαθηματικών αλλά να είναι πολύ αργό στην διεξαγωγή των πράξεων με χαρτί και μολύβι ή και να μην τα καταφέρνει καθόλου στο να τα επιλύσει με αυτόν τον τρόπο. Αυτό συμβαίνει γιατί το παιδί βασίζεται σε έναν τρόπο συλλογισμού όπου χρησιμοποιεί τις οπτικοχωρικές του δεξιότητες για να εικονοποιήσει το πρόβλημα και την επίλυσή του και δεν βασίζεται στον τυπικό για άτομα χωρίς μαθησιακές δυσκολίες σειριακό χειρισμό των αριθμών. Κατά κάποιο τρόπο αυτές οι ικανότητες μπορεί να καταστήσουν ικανό το παιδί να υπερέχει αργότερα στα ανώτερα μαθηματικά, όπως η τριγωνομετρία κ.α., όμως συχνά το κάνουν να υστερεί κατά τα πρώτα χρόνια όταν η έμφαση δίνεται στα απλά μαθηματικά και την αποστήθιση (Δελιακίδου, 2014) .

Συννοσηρότητα

Η δυσαριθμησία μπορεί να συνυπάρχει με:

·       Δυσλεξία σε ποσοστό 60-70%

·       Δυσαναγνωσία σε ποσοστό 17- 43%

·       Δυσγραφία σε ποσοστό περίπου 50%

·       Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) με ποσοστό πάνω από 20%

(«Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.)



Χαρακτηριστικά Δυσαριθμησίας

Τα χαρακτηριστικά της δυσαριθμησίας είναι τα εξής:

·       Δυσκολία ή ανικανότητα στην διεξαγωγή των πράξεων της πρόσθεσης, της αφαίρεσης, του πολλαπλασιασμού και της διαίρεσης.

·       Πρόβλημα στην αντίληψη, στην εκμάθηση και στην απομνημόνευση των κανόνων των μαθηματικών ή της ακολουθίας με την οποία πρέπει να γίνουν οι πράξεις.

·       Υπάρχει σύγχυση όσον αφορά τα μαθηματικά σύμβολα όπως: + και x, -, ÷ και =, < και > .

·       Πρόβλημα στην κατανόηση λέξεων που χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν ορισμένες μαθηματικές λειτουργίες όπως η «διαφορά» ή το «υπόλοιπο».

·       Μέτρημα με τα δάχτυλα ή ζωγραφική γραμμών στο χαρτί αντί για νούμερα.

·       Τάση στην αντιστροφή νούμερων στην γραφή, όπως π.χ να γράφουν 27 αντί για 72.

·       Δυσκολία στην κατανόηση  της ουσία εννοιών που έχουν σχέση με τον χρόνο. Πιθανότητα δυσκολίας στην εκμάθηση της ώρας.

·       Δυσκολία στην κατανόηση εννοιών όπως το «δανείζομαι» ή το «μεταφέρω» ή στον υπολογισμό των κρατούμενων στις μαθηματικές πράξεις όπως η αφαίρεση και η πρόσθεση.

·       Πρόβλημα στην εκμάθηση και απομνημόνευση της προπαίδειας.

(Δελιακίδου, 2014)



Πιο συγκεκριμένα ενδεικτικά συμπτώματα της δυσαριθμησίας στην προσχολική και σχολική ηλικία αλλά και στην ενήλικη ζωή είναι τα εξής:

Προσχολική Ηλικία:

·       Δυσκολία αναγνώρισης τυπωμένων αριθμών.

·       Δυσκολία στην εκμάθηση μέτρησης.

·       Αδύναμη μνήμη, ιδιαίτερα στην συγκράτηση αριθμών.

·       Δυσκολία αντιστοίχησης ενός αριθμού με αυτό που αντιπροσωπεύει στην πραγματικότητα.

·       Δυσκολία στην οργάνωση πραγμάτων σε μία λογική σειρά.

Σχολική Ηλικία:

·       Δυσκολία εκμάθησης βασικών μαθηματικών πράξεων (πρόσθεση, αφαίρεση, πολλαπλασιασμός, διαίρεση).

·       Αδυναμία ανάπτυξης δεξιοτήτων επίλυσης προβλήματος.

·       Αδύναμη μακροπρόθεσμη μνήμη, ειδικά όσον αφορά μαθησιακές λειτουργίες.

·       Αδυναμία εξοικείωσης με το μαθηματικό λεξιλόγιο.

·       Αποφυγή παιχνιδιών στρατηγικής.

Ενήλικη Ζωή:

·       Αδυναμία εκτίμησης κάποιου λογαριασμού (π.χ. του σούπερ μάρκετ)

·       Αδυναμία εκμάθησης μαθηματικών εννοιών, πέρα από τις μαθηματικές πράξεις.

·       Αδυναμία χειρισμού ενός τραπεζικού λογαριασμού.

·       Έλλειψη της αίσθησης του χρόνου.

·       Δυσκολία εύρεσης διαφόρων προσεγγίσεων για ένα πρόβλημα.

 (Παγώνη, χ.η.)

Τα άτομα με δυσαριθμησία συνήθως έχουν και άλλα ζητήματα, όπως είναι:

·       Η δυσκολία στον οπτικο-κινητικό συντονισμό, που μπορεί να φτάνει μέχρι τη δυσγραφία.

·       Η διαταραγμένη εικόνα σώματος.

(Παγώνη, χ.η.)

·       Η αδυναμία να ακολουθούν κατευθύνσεις (όπως χάρτες ή διαδοχικές οδηγίες).

·       Ο συντονισμός στα αθλήματα ή τον χορό.

·       Η εκμάθηση της ώρας.

·       Η συνέπεια στην ώρα.

·       Η εκμάθηση των μουσικών νοτών.

·       Η  ανάκληση των γεγονότων που έγιναν στο παρελθόν με την σωστή σειρά.

·       Η σύγχυση του δεξιά με το αριστερά.

·       Η δυσκολία στον υπολογισμό των ρέστων.

(Δελιακίδου, 2014)


Τύποι Δυσαριθμησίας-νευροψυχολογική προσέγγιση

Σύμφωνα με τον Κosc, η δυσαριθμησία θα ήταν χρήσιμο να χωριστεί σε κατηγορίες προκειμένου να μελετηθεί καλύτερα. Έτσι, περιέγραψε αναλυτικά 6 μορφές της:

1.     Λεκτική Δυσαριθμησία:  Η μορφή αυτή εκδηλώνεται µε διαταραχές στην ικανότητα να ορίζουν λεκτικά μαθηματικούς όρους και σχέσεις, όπως να ονομάσουν ποσότητες ή ένα αριθμό αντικειμένων.

2.     Πρακτογνωστική δυσαριθμησία: Στην περίπτωση αυτή υπάρχει µία διαταραχή στο μαθηματικό χειρισμό  πραγματικών ή εικονικών αντικειμένων (π.χ. δάκτυλα, µπάλες, κύβοι, ραβδιά κλπ.). Ο μαθηματικός χειρισμός  περιλαμβάνει την απαρίθμηση των  πραγμάτων και τη σύγκριση των εκτιμούμενων  ποσοτήτων. Ένας μαθητής με πρακτογνωστική δυσαριθμησία δεν είναι ικανός να διατάξει ραβδιά ή κύβους κατά τάξη μεγέθους (σειροθέτηση)   να συγκρίνει αντικείμενα και να δείξει ποιο από δύο ραβδιά ή κύβους έχει το μεγαλύτερο, μικρότερο ή ίσο μέγεθος.

3.      Λεξιλογική δυσαριθμησία:   Η ιδιαίτερη αυτή διαταραχή αφορά μια δυσκολία στην ανάγνωση μαθηματικών συμβόλων ( ψηφίων, αριθμών, συμβόλων  των πράξεων και γραπτών μαθηματικών πράξεων). Πολύ  σοβαρή μορφή της λεξιλογικής δυσαριθμησίας είναι όταν το παιδί δεν είναι σε θέση να διαβάζει τα μεμονωμένα  ψηφία ή και τα απλά σύμβολα των πράξεων (+, -, χ, : κλπ.). Σε λιγότερο σοβαρές μορφές, το  άτομο δεν μπορεί να διαβάσει πολυψήφιους αριθμούς (ειδικά µε περισσότερα από ένα μηδενικά  στο µέσο), αριθμούς γραμμένους σε οριζόντια διάταξη περισσότερο παρά σε κάθετα, κλάσματα, τετραγωνικές  ρίζες, δεκαδικούς αριθμούς  και ούτω καθεξής. Σε κάποιες περιπτώσεις συγχέονται όμοια σε εμφάνιση ψηφία όπως το 3 µε  το 8, το 6 µε το 9, το 4 µε  το 7 και αντιστρόφως) ή  αντιστρέφονται κατά την ανάγνωση διψήφιοι αριθμοί όπως το 12 µε  το 21.

4.      Γραφική δυσαριθμησία:   Είναι μία δυσκολία στο χειρισμό μαθηματικών  συμβόλων  στο γράψιμο, ανάλογη της λεξιλογικής δυσαριθμησίας. Η  γραφική δυσαριθμησία συχνά συνυπάρχει µε  τη δυσγραφία και τη δυσλεξία. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις αυτής της μορφής  το παιδί δεν είναι σε θέση να γράψει αριθμούς που του υπαγορεύονται, να  γράψει τις αριθμητικές λέξεις ή μπορεί  να υπάρχει πρόβλημα και στην αντιγραφή. Όπως αναφέρει ο Kosc, η λεξιλογική και η γραφική δυσαριθμησία λέγονται επίσης και αριθμητική  δυσλεξία και αριθμητική δυσγραφία και οι δυο μαζί είναι γνωστές στη βιβλιογραφία ως αριθμητική δυσυμβολία.

5.     Ιδεογνωστική δυσαριθμησία: Πρόκειται για δυσκολία που σχετίζεται κυρίως µε την κατανόηση μαθηματικών  ιδεών και σχέσεων και µε την εκτέλεση των νοερών  υπολογισμών.

6.     Λειτουργική δυσαριθμησία: Στην περίπτωση αυτή η ικανότητα εκτέλεσης των μαθηματικών πράξεων είναι διαταραγμένη. Ο  Ηecaen (1961) ονομάζει  αυτή τη μορφή δυσλειτουργίας αναριθμησία. Μια τυπική περίπτωση σύμφωνα και με την Badian (1983) είναι η εναλλαγή ή το μπέρδεμα  των πράξεων, δηλαδή π.χ. η  εκτέλεση πρόσθεσης αντί για πολλαπλασιασμό αφαίρεσης αντί για διαίρεση ή η αντικατάσταση των πιο περίπλοκων πράξεων με απλούστερες.

(Παγώνη, χ.η.)

Αξιολόγηση

 Υπάρχουν πολλοί λόγοι, για τους οποίους η επίδοση ενός παιδιού μπορεί να είναι πιο χαμηλά από το αναμενόμενο στο μάθημα των Μαθηματικών. Το κίνητρο, η μέθοδος διδασκαλίας, το μαθησιακό περιβάλλον, είναι δυνατόν να περιορίζουν την επίδοση του παιδιού, και γι αυτό είναι απαραίτητη η αξιολόγηση από κάποιον ειδικό για την πιστοποίηση δυσαριθμησίας. Οι δυσκολίες στην προσοχή, το άγχος για τα Μαθηματικά, η ένταξη και η ενσωμάτωση στις σχολικές τάξεις, οι μη κατάλληλες διδακτικές μέθοδοι και τα μη εφαρμοσμένα προγράμματα διδασκαλίας αποτελούν μερικά παραδείγματα μη-νευροβιολογικών παραγόντων, οι οποίοι είναι δυνατόν να επηρεάσουν αρνητικά τη μαθηματική επίδοση των παιδιών («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

 Ωστόσο, σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, δε θα πρέπει το παιδί να διαγνωστεί με Αναπτυξιακή Δυσαριθμησία. Έτσι, καθίσταται σημαντικό το γεγονός ότι η κλινική διάγνωση καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από το υποκείμενο, καθώς με αυτόν τον τρόπο λαμβάνονται υπόψιν οι ατομικοί και οι εξωτερικοί παράγοντες που είναι δυνατόν να επηρεάσουν αρνητικά τη μάθηση («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

 Στόχος της αξιολόγησης θα πρέπει να είναι τόσο η διερεύνηση των επιμέρους δυσκολιών, όσο και ο εντοπισμός των δυνατών σημείων κάθε μαθητή. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί συνεκτιμώντας:

1.     Την επίδοση του μαθητή σε επιστημονικά εξειδικευμένα εργαλεία αξιολόγησης μαθηματικών δεξιοτήτων

2.      Τα αποτελέσματα νευροψυχολογικών εργαλείων που αξιολογούν τη νοημοσύνη, τη συγκέντρωση προσοχής, τις επιτελικές λειτουργίες, το φάσμα του Αυτισμού, κ.α.

3.     Τη διερεύνηση της σχέσης του μαθητή με τα Μαθηματικά όπως αυτή έχει διαμορφωθεί από την αλληλεπίδραση του με τους δασκάλους του, τους συμμαθητές του και το κοινωνικό του περιβάλλον

Η παραπάνω διαδικασία αξιολόγησης (προσέγγιση συμβατή με το DSM-V) έχει ως τελικό σκοπό τη σκιαγράφηση εξατομικευμένων γνωστικών προφίλ στα Μαθηματικά («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).


Παρέμβαση

 Η παρέμβαση μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε φάση της σχολικής ηλικίας, παρόλο που ότι όσο πιο γρήγορα εντοπιστούν οι δυσκολίες τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι. Επίσης το πρόγραμμα και το είδος της παρέμβασης θα πρέπει να πραγματοποιείται με κριτήριο το εξατομικευμένο γνωστικό προφίλ στα Μαθηματικά που σκιαγραφήθηκε κατά τη διαδικασία αξιολόγησης. Ο τρόπος προσέγγισης των αριθμών και των πράξεων παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της δυσαριθμησίας. Το κάθε πρόγραμμα παρέμβασης είναι βασικό να συνδέεται με την καθημερινή ζωή, ώστε να είναι σε θέση το παιδί να κατανοήσει τις έννοιες (Παναγιωτοπούλου, 2018).

 Παράλληλα, η παρέμβαση θα πρέπει να έχει δύο κύριους άξονες εξ ίσου σημαντικούς. Ο πρώτος στοχεύει στην κάλυψη κενών και παρερμηνειών προηγούμενων γνώσεων, χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους προσαρμοσμένες στο γνωστικό προφίλ κάθε μαθητή. Ο δεύτερος θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του αναλυτικού προγράμματος, ώστε να μπορεί ο μαθητής να ανταπεξέρχεται στις υποχρεώσεις του για το σχολείο αποκτώντας έτσι αυτοπεποίθηση («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

 Η διδασκαλία θα πρέπει να ακολουθεί μία πολυ-αισθητηριακή προσέγγιση συμπεριλαμβάνοντας απτικά, οπτικά και ακουστικά ερεθίσματα. Η χρήση μιας τράπουλας, ενός άβακα, ενός κομπολογιού με χάντρες και των δαχτύλων βοηθούν τα παιδιά να αναπαραστήσουν τους αριθμούς ταυτόχρονα ως ποσότητες και ως αριθμό. Ακόμα, η βιωματική μέθοδος ενισχύει την απόκτηση μαθηματικών δεξιοτήτων μέσω των κατάλληλων υλικών (π.χ. μεζούρα ραπτικής, κέρματα και αντίγραφα χαρτονομισμάτων). Ωστόσο, ο ρυθμός καθορίζεται πάντα από το ίδιο το παιδί και από τα ενδιαφέροντά του (Παναγιωτοπούλου, 2018).

 Τέλος, η αποτελεσματική αντιμετώπιση δυσκολιών στα μαθηματικά ξεκινά μόλις ο μαθητής βιώσει επιτυχία, αποκτήσει αυτοπεποίθηση και πιστέψει ότι αξίζει η προσπάθεια («Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία», χ.η.).

Εργοθεραπεία και Δυσαριθμησία

 Η δυσαριθμησία επηρεάζει πολύπλευρα το άτομο. Εκτός από τις δυσκολίες που εντοπίζονται  καθαρά στο μαθησιακό κομμάτι λόγω των αδυναμιών στα μαθηματικά, η δυσαριθμησία φαίνεται να επιδρά και στα καθημερινά έργα του ατόμου. Γι αυτό τον λόγο, η εργοθεραπευτική παρέμβαση θα ήταν χρήσιμη.

 Στην εργοθεραπεία μέσω της εφαρμογής μίας πολυ-αισθητηριακής προσέγγισης, θα δουλευτούν οι δυσκολίες του παιδιού προκειμένου αυτό να μάθει πέρα από τις αριθμητικές έννοιες και πράξεις, πως τα μαθηματικά αντιστοιχούν στην καθημερινή ζωή. Για παράδειγμα, θα κατανοήσει πως ο αριθμός 4 συνδέεται με την συλλογή 4 μαρκαδόρων.

 Εκτός από τα παραπάνω που είναι οι άμεσες δυσκολίες που προκύπτουν από την δυσαριθμησία, τα άτομα αυτά έχουν και άλλα ζητήματα όπως είναι η δυσκολία στην εκμάθηση της ώρας, στην σειροθέτηση , η σύγχυση του δεξιά με το αριστερά, και η αδυναμία τους να ακολουθήσουν οδηγίες. Τέλος, αν ένα παιδί με δυσαριθμησία δεν αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό κατά την προσχολική και σχολική ηλικία, στην ενήλικη ζωή του θα έχει θέματα με την οικονομική διαχείριση, έναν τομέα Σύνθετων Δραστηριοτήτων Καθημερινής Ζωής. Με όλα αυτά ασχολείται η εργοθεραπεία και μπορεί  να εκπαιδεύσει τα άτομα σ αυτά.


Βιβλιογραφικές Αναφορές 

Δελιακίδου, Ζ. (2018). Δυσαριθμησία – Αναριθμησία. Ανακτήθηκε 29 Δεκεμβρίου, 2018, από https://dyslexiatreatment.gr/dysarithmisia/

Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά – Δυσαριθμησία. (χ.η.). Ανακτήθηκε από https://www.dyslexia.gr/index.php/learning-disabilities/dysarithmisia

Παγώνη, Η. (2018). Μαθησιακές Δυσκολίες στα Μαθηματικά. Ανακτήθηκε 29 Δεκεμβρίου, 2018, από https://ilektra.weebly.com/deltaupsilonsigmaalpharhoiotathetamuetasigma943alpha.html

Παναγιωτοπούλου, Α. (2018). Δυσαριθμησία: Ποια τα χαρακτηριστικά της και πώς αντιμετωπίζεται. Ανακτήθηκε 29 Δεκεμβρίου, 2018, από https://tvxs.gr/news/paideia/dysarithmisia-poia-ta-xaraktiristika-tis-kai-pos-antimetopizetai

 ΕΥΗ ΛΕΧΟΥΡΙΤΗ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑ ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ
ΠΟΛΙΤΑΚΗ ΜΑΡΚΕΛΛΑ  ΕΡΓΟΘΕΡΑΠΕΥΤΡΙΑ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου