Τρίτη 8 Ιουλίου 2014

ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΤΑΞΗ

Πολλές μαθησιακές δυσκολίες οφείλονται στη δυσκολία
συγκέντρωσης. Έτσι, συχνά, κατά τη διάρκεια
του μαθήματος, ορισμένοι μαθητές αφαιρούνται
απ' τις κινήσεις του δασκάλου, την κουβεντούλα
των διπλανών τους. ένα έντομο που πετάει ...
Μέσα σε μια τάξη τριάντα μαθητών είναι αυτονόητο
ότι η συμπεριφορά τους θα διαφέρει . Δύσκολα
λοιπόν ένα παιδί έξι με επτά ετών μπορεί να συγκεντρωθεί
αποκλειστικά στο μάθημα τη στιγμή που
συμβαίνουν τόσα μέσα στην τάξη (θόρυβοι, κινήσεις.
ψίθυροι ... ). Επιπλέον , θα πρέπει να είναι έτοιμο
ψυχολογικά, πνευματικά αλλά και σωματικά. ώστε
να αφομοιώσει αυτές τις γνώσεις . Πολλά ζωηρά
παιδιά δεν καταφέρνουν να εστιάσουν το ενδιαφέρον
τους κάπου.
Γιατί. όμως. είναι τόσο νευρικά; Ίσως γιατί το μάθημα
τους είναι αδιάφορο ή γιατί γίνεται τη λάθος
στιγμή. Έχει αποδειχτεί ότι ο εγκέφαλός μας απ' το
μεσημέρι κι έπειτα επιβραδύνει τους ρυθμούς του.
Επίσης, δεν αποκλείεται να τους λείπει ύπνος ή να
έφαγαν πολύ. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το κλειδί
της επιτυχίας είναι να σεβαστούμε τις ανάγκες του
παιδιού. Είναι εύκολο να τηρούμε ορισμένους κα-
νόνες, όπως ένα θρεπτικό πρωινό, ένα κολατσιό
που τους αρέσει ή ένας καλός βραδινός ύπνος,
χωρίς να το επιβαρύνουμε υπερβολικά το σαββατοκύριακο,
ώστε να έχει ελεύθερο χρόνο για χαλάρωση.
Αν όλα τα παραπάνω συνδυαστούν σωστά, τότε
σίγουρα θα καταφέρουμε να το βοηθήσουμε. Η
συμβουλή μας να προσέχει την ώρα του μαθήματος
δεν αρκεί. Για να συγκεντρωθεί και να ενδιαφερθεί
πραγματικά, θα πρέπει να συμμετέχει στην
τάξη, να παρακολουθεί προσεκτικά το δάσκαλό
του, αλλά κυρίως να συνειδητοποιήσει ότι τώρα
επενδύει για το μέλλον . Για να το πετύχει, αρκεί να
μάθει να επεξεργάζεται τις πληροφορίες που δέχεται.
Έτσι, ενώ άλλα παιδιά τις μετατρέπουν σε εικόνες,
άλλα τις μετατρέπουν σε ήχους . Όταν, για
παράδειγμα , ο δάσκαλος εξηγεί πώς το νερό μετατρέπεται
σε πάγο ή πώς ο ατμός μετατρέπεται
σε νερό , θα πρέπει να δημιουργήσει στο μυαλό
του εικόνες απ' αυτά τα στάδια καθώς και να μπορεί
να τα περιγράψει. Επίσης , άλλος τρόπος είναι
να τα ζωγραφίσει σ' ένα χαρτί. Ορισμένα παιδιά
έχουν ανάγκη να επεξεργαστούν την πληροφορία
για να την κατανοήσουν.
Η μελέτη του παιδαγωγού Antoίne de La Ga-
randerίe με θέμα τη διαχείριση της πληροφορίας
απέδειξε ότι ενώ κάποιοι μαθητές μετατρέπουν
την πληροφορία σε ήχο, άλλοι τη μετατρέπουν σε
εικόνα ή σε κίνηση. Προκειμένου να καταλάβουμε,
λοιπόν, πώς λειτουργεί το μυαλό του παιδιού μας,
αρκεί να το ρωτήσουμε πώς συγκρατεί την ορθογραφία
μιας δύσκολης λέξης : τη συλλαβίζει; Τη φέρνει
σαν εικόνα στο μυαλό του ; Ή θέλει να τη γράψει;
Στην πρώτη περίπτωση είναι περισσότερο ακουστικός
τύπος, στη δεύτερη οπτικός, ενώ στην τρίτη
βιωματικός.
Τώρα λοιπόν που το παιδί γνωρίζει αρκετά
πράγματα για τον εαυτό του είναι σίγουρο ότι θα
νιώσει πιο σίγουρο και θα εκμεταλλευθεί τις δυνατότητές
του. Εμείς, απ' την πλευρά μας, μπορούμε
να το καθοδηγούμε χωρίς φυσικά να εμμένουμε
σε μια μέθοδο' γιατί ενώ μπορεί να χρησιμοποιούμε
έναν από τους τρεις τρόπους αντίληψης των
πραγμάτων, αυτό δεν αποκλείει, όμως, ότι μπορούμε
να χρησιμοποιούμε και τους άλλους δύο.
Σε γενικές γραμμές, οι ακουστικοί τύποι μπορούν
να συγκεντρωθούν εύκολα ακόμα και σε                                                                                                   αντίξοες συνθήκες, ενώ οι οπτικοί έχουν την τάση
ν' αφαιρούνται και χρειάζονται ήρεμο περιβάλλον
για να αποδώσουν.

ΜΗΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΦΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ;

Πολλές φορές με τη συμπεριφορά μας δεν βοηθάμε
το παιδί να αναλάβει τις ευθύνες του και να                                             δραστηριοποιηθεί. Καθημερινά, για παράδειγμα, με                            
  το που σχολάει το βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις
για το πώς τα πήγε στα μαθήματα. δίνουμε μεγάλη
σημασία στους βαθμούς του και δεν διστάζουμε να
του προσθέσουμε περισσότερη ύλη για να βεβαιωθούμε
ότι κατάλαβε το μάθημα. Με λίγα λόγια, το
πιέζουμε και το αγχώνουμε τόσο, που συνήθως
έχουμε αντίθετα αποτελέσματα. Αν μάλιστα είμαστε
πετυχημένοι επαγγελματικά ή ο αδελφός του
είναι καλύτερος μαθητής, τότε νιώθει ακόμα πιο
άσχημα. Προτιμά, λοιπόν, να βγει εκτός συναγωνισμού
ώστε να μην κινδυνεύει ν' αποτύχει, παρά να
προσπαθήσει. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να βρει
την ηρεμία του.
Άλλες φορές πάλι παίρνει μέρος στο παιχνίδι
μας, γίνεται τελειομανής και αγχώδης, οι βαθμοί
τού γίνονται εμμονή και η παραμικρή αποτυχία μπορεί
να το καταρρακώσει. Τ ο παιδί αυτό δεν θα αισθανθεί
ποτέ ευτυχισμένο γιατί δεν εκπληρώνει
τις δικές του ανάγκες. αλλά τις δικές μας φιλοδοξίες.
Θα εξαρτάται, λοιπόν, πάντα από εμάς και ίσως
δεν καταφέρει να πάρει ποτέ τη ζωή στα χέρια του.
Βέβαια μπορεί να συμβεί και το αντίθετο . Υπάρχουν
γονείς που αδιαφορούν για την πρόοδο του
παιδιού τους: δεν το βοηθάνε στα μαθήματα. δεν
ενδιαφέρονται για τους βαθμούς του, δεν ρωτάνε
ποτέ το δάσκαλο , δεν υπογράφουν τα διαγωνίσματα
του κ.λπ. Συνήθως πρόκειται για γονείς οι
οποίοι είχαν τραυματική εμπειρία απ' το σχολείο ή
που είναι αντίθετοι με αυτό το θεσμό. Υπάρχει βέβαια
κι η πιθανότητα να διανύουν μια δύσκολη περίοδος σε επαγγελματικά (φόρτος εργασίας) ή και προσωπικά (εκκρεμεί κάποιο διαζύγιο).
Εδώ δεν θα εξετάσουμε , όμως, τα πιθανά αίτια
της αδιαφορίας τους , αλλά τι αντίκτυπο έχουν στο
παιδί . Ένας μαθητής της πρώτης δημοτικού δεν θα
ενδιαφερθεί σε καμία περίπτωση για το σχολείο αν
πρώτα δεν δείξουν ενδιαφέρον οι γονείς του . Βέβαια,
δεν είναι όλοι οι γονείς σε θέση να βοηθήσουν
το παιδί στα μαθήματά του ή ακόμα κι αν μπορούν,
δεν έχουν πάντοτε το χρόνο ή την ενέργεια
να το κάνουν όταν γυρίζουν αργά στο σπίτι και είναι
κουρασμένοι. Αντιθέτως, μπορούν να βρουν λίγο
χρόνο να μιλήσουν με τη δασκάλα στην αρχή της
σχολικής χρονιάς ή και αργότερα αν χρειαστεί,
ώστε να βρουν τρόπο να βοηθήσουν το παιδί . Ένα
παιδί που αναστατώνει την τάξη ή πηγαίνει πάντα
αδιάβαστο στο σχολείο αναμφισβήτητα θέλει να
τραβήξει την προσοχή των γονιών του.

http://www.paidiatros.com/children/Kawasaki-disease

http://www.paidiatros.com/children/Kawasaki-disease
Νόσος Kawasaki ή σύνδρομο Kawasaki είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων και σημείων με απαραίτητο σύμπτωμα το ψηλό πυρετό ο οποίος διαρκεί περισσότερο από πέντε μέρες. Πρώτος περιέγραψε την αρρώστια αυτή το 1967, ο Γιαπωνέζος γιατρός Tomisaku Kawasaki, από τον οποίο πήρε και το όνομα της. Η πλειοψηφία των αρρώστων είναι ηλικίας μικρότερης των τεσσάρων χρόνων και σπάνια προσβάλλει παιδιά μεγαλύτερα των οκτώ χρόνων. Κορίτσια και αγόρια έχουν την ίδια πιθανότητα να προσβληθούν.

Για να σκεφτεί κανείς την αρρώστια αυτή πρέπει το παιδί να κάνει ψηλό πυρετό για τουλάχιστον πέντε μέρες και να μην δικαιολογείται ο πυρετός του από κάποια άλλη αρρώστια. Τα υπόλοιπα συμπτώματα και σημεία που πιθανό να παρουσιάσει είναι τα ακόλουθα:
• Τη δεύτερη με τρίτη μέρα του πυρετού παρουσιάζει επιπεφυκίτιδα (κοκκίνισμα των ματιών χωρίς όμως να τρέχει πύο (χωρίς να τσιμπλιάζουν) από τα μάτια).

Εξάνθημα εμφανίζεται στο σώμα του παιδιού και στα γεννητικά του όργανα.

Τα χείλη γίνονται έντονα κόκκινα και σου δίνουν την εντύπωση ότι το παιδί έβαλε κραγιόν.

• Η γλώσσα φουσκώνει λίγο, παίρνει έντονα κόκκινο χρώμα και η επιφάνεια της μοιάζει με φράουλα (μοροειδής γλώσσα).

Ο φάρυγγας του παιδιού κοκκινίζει και τον δυσκολεύει να καταπιεί.

Οι παλάμες και πατούσες του παιδιού φουσκώνουν και παίρνουν ένα ελαφρύ κόκκινο χρώμα.

• Πολλά παιδιά παρουσιάζουν διόγκωση των λεμφαδένων στο λαιμό τους.

• Κάποια παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν διάρροιες, εμετούς και πόνο στην κοιλιά. Την δεύτερη βδομάδα της αρρώστιας το παιδί θα παρουσιάσει χαρακτηριστικό ξεφλούδισμα στο δέρμα των παλαμών και πελμάτων.

Πώς γίνεται η διάγνωση;

Δυστυχώς δεν υπάρχει καμιά εξέταση η οποία να μας λέει με σιγουριά και ασφάλεια ότι το παιδί πάσχει από νόσο Kawasaki. Γι αυτό και υπάρχουν κριτήρια που όταν ο συγκεκριμένος άρρωστος τα εκπληρεί τότε τίθεται η διάγνωση της αρρώστιας. Στα κριτήρια αυτά περιλαμβάνονται τα συμπτώματα και σημεία που περιγράφονται πιο πάνω αλλά περιλαμβάνουν και εργαστηριακές εξετάσεις. Για παράδειγμα, τα παιδιά με νόσο Kawasaki έχουν πολύ ψηλά αιμοπετάλια αίματος.

Πόσο διαρκεί η αρρώστια;
Αν δε δοθεί θεραπεία στο παιδί η αρρώστια διαρκεί από 2-12 βδομάδες. Όταν όμως γίνει έγκαιρα η διάγνωση και αρχίσει η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή τα συμπτώματα συνήθως υποχωρούν μέσα σε 24 ώρες. Οι μελέτες απέδειξαν ότι η έγκαιρη θεραπευτική αντιμετώπιση (μέσα στις πρώτες δέκα μέρες) μειώνει τις πιθανότητες για επιπλοκές.

Ποίες είναι οι πιθανές επιπλοκές;
Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι η προσβολή των αγγείων που δίνουν αίμα στην καρδία (στεφανιαία αγγεία). Αν τα αγγεία αυτά προσβληθούν τότε μπορεί το παιδί να παρουσιάσει ανεύρυσμα των αγγείων (το τοίχωμα των αγγείων γίνεται πιο λεπτό και τα αγγεία στην περιοχή εκείνη φουσκώνουν). Το ανεύρυσμα μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή προσβολή ή να δημιουργηθεί θρόμβος αίματος (πήγμα αίματος) στην περιοχή του ανευρύσματος. Άλλες επιπλοκές που μπορεί να συμβούν είναι :
• Αρρυθμίες
• Μυοκαρδίτιδα (προσβολή του ιδίου του μυός της καρδίας).
• Προσβολή των βαλβίδων της καρδίας.

Για τους πιο πάνω λόγους κάθε παιδί, μόλις διαγνωστεί με αυτή την αρρώστια πρέπει να εξεταστεί από παιδοκαρδιολόγο, ο οποίος μεταξύ άλλων θα του κάνει υπέρηχο καρδιάς. Στη συνέχεια θα ξαναδεί το παιδί σε 3-4 βδομάδες, σε 6-8 βδομάδες και σε 6-12 μήνες. Αν ο γιατρός κρίνει αναγκαίο πιθανό το παιδί να χρειαστεί να κάνει αγγειογραφία ή τεστ κοπώσεως.

Είναι μεταδοτική αρρώστια;
Δεν ξέρουμε την αιτιολογία της αρρώστιας για να απαντήσουμε με βεβαιότητα τη ερώτηση αυτή αλλά δεν έχει τεκμηριωθεί κανένα περιστατικό μετάδοσης της αρρώστιας από άτομο σε άτομο.

Ποια η θεραπεία της νόσου Kawasaki;
Μόλις διαγνωστεί η αρρώστια αυτή χρειάζεται απαραίτητα νοσηλεία σε νοσηλευτικό ίδρυμα. Στο παιδί θα δοθεί ένα συγκεκριμένο φάρμακο που λέγεται γ-σφαιρίνη, η οποία στην ουσία πρόκειται για έτοιμα αντισώματα. Υπάρχουν δύο τρόποι να τη χορηγήσει κανείς. Ό ένας είναι να τη χορηγήσει σε ψηλές δόσεις σε μια μέρα και ο άλλος να δίνει πιο μικρές δόσεις για τέσσερις μέρες. Ταυτόχρονα δίνεται στο παιδί ασπιρίνη σε ψηλές δόσεις.