Κάθε παιδί αναπτύσσεται σωματικά και συναισθηματικάμε τους δικούς του ρυθμούς. Έτσι , κάποιαπαιδιά μιλάνε πιο γρήγορα , άλλα περπατάνε πιογρήγορα. Η νοητική τους κατάσταση είναιίδια , απλώς ορισμένα είναι πιο ώριμα να πάνεσχολείο, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο.Σε καμία περίπτωση, όμως, ώριμο παιδί δεν σημαίνει και πιο έξυπνο. Θεωρητικά ο παιδικός σταθμός και το νηπιαγωγείοβοηθούν το παιδί να ενταχθεί ομαλότερα στοσχολείο και να συνεχίσει με τους δικούς του ρυθμούς.Στην πραγματικότητα , όμως το παιδί είναιυποχρεωμένο μέχρι το τέλος της πρώτης δημοτικούνα έχει μάθει να γράφει και να διαβάζει. Για τοπαιδί, λοιπόν, είναι ζήτημα τιμής να γίνει καλός μαθητήςκι αν για κάποιους λόγους δεν μπορεί νααποδώσει όπως τα υπόλοιπα παιδιά, αισθάνεταιάσχημα. Την αδυναμία του αυτή δεν την εκφράζειπάντα λεκτικά, αλλά πολλές φορές με τη συμπεριφοράτου · έτσι άλλα παιδιά γίνονται πολύ ζωηρά κιεπιθετικά, ενώ άλλα κλείνονται στον εαυτό τους.Απ ' την πλευρά μας. για να βοηθήσουμε το παιδίθα πρέπει από νωρίς να του εξηγήσουμε τι είναι τοσχολείο, καθώς και τις δυσκολίες που ενδεχομένωςθα συναντήσει. Μπορούμε, για παράδειγμα, πρινακόμη αρχίσουν τα μαθήματα να εμπλουτίσουμετο λεξιλόγιό του με λέξεις, καθώς και να ονομάζουμετα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά,
ώστε με τον καιρό οι λέξεις να γίνουν έννοιες κι αργότερα,όταν θα μπορεί πλέον να διαβάζει, να ξέρειτι σημαίνουν. Επίσης, τα παραμύθια και τα παιδικάβιβλία το βοηθούν ν' αναπτύξει τη φαντασία τουκαι να ενδιαφερθεί στο μέλλον για το διάβασμα.Όπως παίζουμε μαζί του με τις λέξεις, μπορούμενα κάνουμε το ίδιο και με τους αριθμούς, μετρώντας.για παράδειγμα, μαζί του τις μπίλιες στο αριθμητάριο.Ορισμένα παιχνίδια βοηθούν το παιδί ν'αναπτύξει δεξιότητες στρατηγικής παίζοντας, γιαπαράδειγμα, μονόπολη, κατασκευαστικές και αντίληψηςτου όγκου παίζοντας με τα λέγκο . Η κουζίνααποτελεί δημιουργικό χώρο, αφού εκεί μπορεί ναμάθει πώς να μοιράζεται το χρόνο του μαζί μας διασκεδάζονταςσυγχρόνως . Η παρασκευή ενός γλυκού,για παράδειγμα, το βοηθά να υπολογίζει σωστάτην ποσότητα των υλικών.
Δεν θα πρέπει ποτέ να υποτιμάμε το ρόλο των
παιχνιδιών στην αντίληψή του. Συνήθως τα παιδιά
που είναι κακοί μαθητές δεν έπαιξαν ποτέ αρκετά ή
έπαιζαν πάντοτε τα ίδια παιχνίδια. διαπιστώνει ο
παιδοψυχολόγος Jeαn-Luc Aubert.
Το παιχνίδι συμβάλλει
επίσης στη σωματική διάπλαση, στην ψυχική
ισορροπία, καθώς και στην κοινωνικοποίηση του
παιδιού. Αποτελεί το καλύτερο μέσο εκμάθησης γιατί συνδυάζει τη γνώση με τη χαρά που αντλεί το
παιδί απ' αυτό (κάτι που δεν συμβαίνει με τις γνώσεις
που αποκτά στο σχολείο ... ). Αντί λοιπόν να το
φορτώνουμε με επιπλέον προβλήματα στην αριθμητική
ή μαθήματα ξένων γλωσσών, ας φροντίσουμε
να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο παίζοντας
μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου