Η ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΤΗΣ ΗΔΑΝΘΗΣ. ( ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ )

 Όλα ξεκίνησαν από μια ζωγραφιά που φτιάχτηκε με θέμα την Άνοιξη και ο τίτλος ήταν : "Η δική σου Άνοιξη ". Χρησιμοποιήθηκε χαρτόνι, κηρομπογιές, κόλλα με χρυσόσκονη σε διάφορα χρώματα και πινέλο για να απλωθεί όπου χρειάζονταν. Βοήθησε και η κλασική μουσική και συγκεκριμένα το Βαλς της Άνοιξης του Σοπέν, που έπαιζε κατά τη διάρκεια της διαδικασίας και η έμπνευση της μικρής θεραπευόμενης πήρε χρώμα και σχήμα!

 

Στη ζωγραφιά αφού ολοκληρώθηκε, κολλήθηκε και μια κατσικούλα που ήθελε το κορίτσι να βάλει στη πλαγιά του βουνού . Με τη βοήθεια της ζωγραφιάς και την αναπαράσταση της ιστορίας με μινιατούρες στην άμμο, η περιπέτεια της Ηδάνθης έγινε πιο ξεκάθαρη!

Η περιπέτεια της Ηδάνθης :

Ήταν μια φορά κι ένα καιρό μια κατσικούλα που την έλεγαν Ηδάνθη. Μια ημέρα βρήκε στο φράχτη της φάρμας  ένα πέρασμα και βγήκε . Της τράβηξε την προσοχή ο ήχος του νερού που ακουγόταν πιο πέρα και απομακρύνθηκε από τα άλλα ζώα. Ήταν περίεργη να δει τι υπήρχε σε εκείνη τη πλαγιά του βουνού. Όταν έφτασε είδε κάτω από τη πλαγιά ένα ποτάμι και άφθονο φαγητό στην άκρη της όχθης και χαρούμενη πήγε προς τα εκεί για να φάει. Ένας λύκος πεινασμένος έψαχνε για ένα νόστιμο γεύμα και τριγυρνούσε στη περιοχή . Είδε την Ηδάνθη και την παρακολούθησε πίσω από ένα δέντρο κρυμμένος, μέχρι να βρει την κατάλληλη στιγμή να της επιτεθεί. Η Ηδάνθη αμέριμνη συνέχιζε το γεύμα της ώσπου είδε έναν άσπρο μάγο να τη κοιτάζει με απορία. Τον πλησίασε έτσι περίεργη όπως ήταν, και εκείνος για να τη σώσει από το λύκο που είχε δει να τη παραμονεύει, της έδωσε τη μαγική δύναμη να τρέχει γρήγορα και να μπορεί να πετάει . 

Έτσι η κατσικούλα τρέχοντας και πηδώντας ψηλά και αφού ευχαρίστησε το μάγο, έφτασε στο φράχτη με μιας και μπήκε μέσα. Ο βοσκός είχε δει ότι λείπει από το κοπάδι και όσο έψαχνε, βρήκε το άνοιγμα στο φράχτη, το έκλεισε για να μη χάσει κι άλλα ζώα και συνέχισε να ψάχνει την Ηδάνθη.  Μόλις επέστρεψε στη φάρμα η μικρή άτακτη κατσικούλα, τη ρώτησαν τα υπόλοιπα ζώα που είχε πάει. Εκείνη πλησίασε στο γαϊδουράκι που ήταν ο καλύτερος φίλος της και του είπε το μυστικό της. Το πώς είχε φύγει, ότι παρασύρθηκε από την ομορφιά του τοπίου , τη μυρωδιά από το γρασίδι, το όμορφο, δροσερό νερό του ποταμιού και το πώς σώθηκε από τα δόντια του πονηρού λύκου που ήθελε να τη φάει.. Ζήτησε από το φίλο της να μην πει τη περιπέτειά της στα υπόλοιπα ζώα και για τη μαγική δύναμη που της είχε δώσει ο μάγος. Ο βοσκός μόλις επέστρεψε στην φάρμα είδε την Ηδάνθη που έψαχνε, μαζί με τα άλλα ζώα του και τη πλησίασε έκπληκτος που βρισκόταν ξανά εκεί. Έδειξε τη χαρά του που επέστρεψε και τη ρώτησε τι είχε συμβεί.. Η Ηδάνθη είπε την ιστορία της  και υποσχέθηκε ότι δεν θα το ξανά κάνει και θα προσέχει πολύ στο μέλλον. Ο καλός μάγος τιμώρησε  τον λύκο για την πονηριά του ρίχνοντας τον στο ποτάμι ! Από τότε τα ζώα της φάρμας και ο  βοσκός ζουν χαρούμενα και ήρεμα  μαζί!!

  

Στη συλλογή μας δεν είχαμε λύκο οπότε χρησιμοποιήθηκε η τίγρη . Η δραστηριότητα ολοκληρώθηκε σε δυο συνεδρίες και πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια βελτίωσης δεξιοτήτων έκφρασης, οργάνωσης, γραφοκινητικών δεξιοτήτων και λεπτής κινητικότητας καθώς και αύξηση της διάρκειας συγκέντρωσης, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και τήρηση κανόνων. Η γραφή έγινε από τις σημειώσεις που κρατήθηκαν κατά τη διάρκεια και με τη σύμφωνη γνώμη του παιδιού και της μητέρας. Το παραμύθι γράφτηκε μετά από ερωτήσεις σχετικά με τα στοιχεία της ζωγραφιάς και την αναπαράσταση του στην άμμο.

 Αναστασία Π.

Πολιτάκη Μαρκέλλα.