Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Βάζοντας όρια μέσα από προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις .
Η μέθοδος της αγάπης και της λογικής είναι μια φιλοσοφία επιβολής νόμου και τάξης. Μόνο και μόνο επειδή προτείνουμε να αποφεύγουν οι γονείς να δίνουν διαταγές και να επιβάλλουν τις δικές τους λύσεις στα προβλήματα των παιδιών τους, δεν σημαίνει πως δίνουμε τις ευλογίες μας σε οποιαδήποτε μορφή ανάρμοστης συμπεριφοράς. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Κανείς μας δεν εγκρίνει με κανέναν τρόπο την άσχημη συμπεριφορά. Βέβαια αφήνουμε τα παιδιά μας να κάνουν λάθη, αλλά δεν επιβραβεύουμε με τα λόγια μας τις ατασθαλίες τους. Αποφεύγουμε να κάνομε κήρυγμα και ποτέ δεν τους λέμε ότι μόλις έμαθαν. Πιστεύουμε ότι το να τους λέμε τι να σκεφτούν είναι αντιπαραγωγικό. Μπορούμε να τους προσφέρουμε καθοδήγηση , ωστόσο πρέπει να μάθουν να σκέφτονται μόνα τους. Κάνοντας εφαρμόσιμες δηλώσεις και δίνοντας επιλογές, είμαστε σε θέση να το επιτύχουμε.
Η μέθοδος της αγάπης και της λογικής έχει να κάνει με τη θέση στεγανών ορίων και περιορισμών απ' όταν τα παιδιά μας είναι ακόμα νήπια. Τα όρια αυτά όχι μόνο προστατεύουν τα παιδιά από άσχημες καταστάσεις, αλλά επιπλέον μας επιτρέπουν να δίνουμε το παράδειγμα για σωστή ενήλικη συμπεριφορά φροντίζοντας τον εαυτό μας. Ας δούμε κάποια παραδείγματα. 'Όλα τα μωρά σε ηλικία έξι περίπου μηνών ανακαλύπτουν τη δύναμή τους και προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τη μητέρα τους να πιάνει το μπιμπερό αμέσως μόλις πέσει από το παιδικό καρεκλάκι, για να το ρίξουν πάλι και εκείνη να το ξανασηκώσει. Κάποιες μητέρες πιάνουν μία μόνο φορά το μπιμπερό, οι περισσότερες τρεις και τέσσερις φορές. Το διασκεδάζουν και σηκώνουν το μπιμπερό τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές σε κάθε τάισμα του μωρού. Το μωρό, από την πλευρά του, βρίσκει πιο διασκεδαστικούς τους γονείς που αναστενάζουν ή θυμώνουν όταν αναγκάζονται να μαζέψουν το μπιμπερό: «Μπορείς, σε παρακαλώ πολύ, να σταματήσεις να πετάς κάτω το μπιμπερό σου;»
FOSTER CLlNE, JIM FAY
Από το βιβλίο : ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ. Διδάξτε τους την υπευθυνότητα.
Κεφάλαιο 5ο . Σελίδα 89.
Συναντώντας καθημερινά γονείς με δυσκολία να θέσουν όρια στα παιδιά τους και καθώς και ή ίδια είμαι γονέας δύο ενηλίκων πλέον ,στη προσπάθεια να διευκολύνω σε αυτό το δύσκολο κομμάτι, το διάβασα και σας το παραθέτω ως αρχή στη προσπάθεια. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλα κομμάτια του χρήσιμου αυτού βιβλίου στο blog.
Πολιτάκη Μαρκέλλα Εργοθεραπεύτρια.
Βάζοντας όρια μέσα από προσεκτικά επιλεγμένες λέξεις .
Η μέθοδος της αγάπης και της λογικής είναι μια φιλοσοφία επιβολής νόμου και τάξης. Μόνο και μόνο επειδή προτείνουμε να αποφεύγουν οι γονείς να δίνουν διαταγές και να επιβάλλουν τις δικές τους λύσεις στα προβλήματα των παιδιών τους, δεν σημαίνει πως δίνουμε τις ευλογίες μας σε οποιαδήποτε μορφή ανάρμοστης συμπεριφοράς. Τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Κανείς μας δεν εγκρίνει με κανέναν τρόπο την άσχημη συμπεριφορά. Βέβαια αφήνουμε τα παιδιά μας να κάνουν λάθη, αλλά δεν επιβραβεύουμε με τα λόγια μας τις ατασθαλίες τους. Αποφεύγουμε να κάνομε κήρυγμα και ποτέ δεν τους λέμε ότι μόλις έμαθαν. Πιστεύουμε ότι το να τους λέμε τι να σκεφτούν είναι αντιπαραγωγικό. Μπορούμε να τους προσφέρουμε καθοδήγηση , ωστόσο πρέπει να μάθουν να σκέφτονται μόνα τους. Κάνοντας εφαρμόσιμες δηλώσεις και δίνοντας επιλογές, είμαστε σε θέση να το επιτύχουμε.
Η μέθοδος της αγάπης και της λογικής έχει να κάνει με τη θέση στεγανών ορίων και περιορισμών απ' όταν τα παιδιά μας είναι ακόμα νήπια. Τα όρια αυτά όχι μόνο προστατεύουν τα παιδιά από άσχημες καταστάσεις, αλλά επιπλέον μας επιτρέπουν να δίνουμε το παράδειγμα για σωστή ενήλικη συμπεριφορά φροντίζοντας τον εαυτό μας. Ας δούμε κάποια παραδείγματα. 'Όλα τα μωρά σε ηλικία έξι περίπου μηνών ανακαλύπτουν τη δύναμή τους και προσπαθούν να εκπαιδεύσουν τη μητέρα τους να πιάνει το μπιμπερό αμέσως μόλις πέσει από το παιδικό καρεκλάκι, για να το ρίξουν πάλι και εκείνη να το ξανασηκώσει. Κάποιες μητέρες πιάνουν μία μόνο φορά το μπιμπερό, οι περισσότερες τρεις και τέσσερις φορές. Το διασκεδάζουν και σηκώνουν το μπιμπερό τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές σε κάθε τάισμα του μωρού. Το μωρό, από την πλευρά του, βρίσκει πιο διασκεδαστικούς τους γονείς που αναστενάζουν ή θυμώνουν όταν αναγκάζονται να μαζέψουν το μπιμπερό: «Μπορείς, σε παρακαλώ πολύ, να σταματήσεις να πετάς κάτω το μπιμπερό σου;»
Άλλοι, πάλι, γονείς μένουν ήρεμοι και άλλοι λένε γλυκά «Έχεις την επιλογή να πετάξεις κάτω το μπιμπερό μόνο μία φορά όσο σε ταΐζω, εγώ θα το μαζέψω και μετά καλό θα ήταν να φυλάξεις τις δυνάμεις σου για το επόμενο γεύμα». Το παιχνίδι γίνεται πιο σύντομο και λιγότερο διασκεδαστικό για το μωρό, αλλά η ζωή των γονιών γίνεται πιο εύκολη και σύντομα το παιχνίδι σταματά. Οι περιορισμοί που βάζουμε στα παιδιά μας στην πραγματικότητα είναι περιορισμοί που θέτουμε στον εαυτό μας. Όσο πιο ελαστικοί και αναποφάσιστοι είμαστε με τα δικά μας όρια, τόσο πιο χαλαροί και ασυνεπείς παρουσιαζόμαστε όσον αφορά τα όρια που θέτουμε στα παιδιά μας.
Όσο πιο νωρίς αρχίσουν τόσο το καλύτερο. Όταν τα παιδιά μας φεύγουν από τη φροντίδα μας, θέλουμε να έχουν αποκτήσει σωστό τρόπο σκέψης, να είναι ικανά να αντιμετωπίσουν τα μεγαλύτερα προβλήματα και τις αναποδιές της ζωής με ικανότητα και κοινή λογική. Έτσι, αφού δεν δίνουμε διαταγές στα παιδιά μας, τότε ποιος είναι ο σωστός τρόπος να τους μιλάμε; Τα όρια είναι πολύ σημαντικά στη μέθοδο της αγάπης και της λογικής. Τα παιδιά μας έχουν ανάγκη την ασφάλεια μέσα στην οποία μπορούν να αρχίσουν να παίρνουν τις σημαντικές αποφάσεις της ζωής τους. Επιβάλλεται να γνωρίζουν τα όρια.FOSTER CLlNE, JIM FAY
Από το βιβλίο : ΜΕΓΑΛΩΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗ. Διδάξτε τους την υπευθυνότητα.
Κεφάλαιο 5ο . Σελίδα 89.
Συναντώντας καθημερινά γονείς με δυσκολία να θέσουν όρια στα παιδιά τους και καθώς και ή ίδια είμαι γονέας δύο ενηλίκων πλέον ,στη προσπάθεια να διευκολύνω σε αυτό το δύσκολο κομμάτι, το διάβασα και σας το παραθέτω ως αρχή στη προσπάθεια. Σύντομα θα ακολουθήσουν και άλλα κομμάτια του χρήσιμου αυτού βιβλίου στο blog.
Πολιτάκη Μαρκέλλα Εργοθεραπεύτρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου