Κυριακή 25 Μαΐου 2014

ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Αν και συνήθως η δυσλεξία έχει ταυτιστεί με τn δυσχέρεια
στnν ανάγνωσn , στnν πραγματικότnτα επnρεάζει όλες τις
πλευρές του λόγου : τnν ανάγνωσn, τnν ορθογραφία και τnν
γραφή . Τα προβλήματα ενός ατόμου που πάσχει από δυσλεξία
μπορεί να γίνουν αντιλnπτά καλύτερα , με τnν εξέτασn τnς
γραφής του .
Αυτό σημαίνει ότι, οι άνθρωποι που πάσχουν από δυσλεξία
μπορούν να μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν σωστά,
αλλά το καταφέρνουν με δυσκολία.
Μία από τις πιο συνηθισμένες δραστηριότπτες στην τάξη , είναι η ανάγνωση από τον πίνακα, μία κόλα χαρτί η από Βιβλίο
και κατόπιν η γραφή σε ένα τετράδιο ασκήσεων. Κάθε μέρα
στην τάξη, σε κάθε μάθημα, τα παιδιά με δυσλεξία βλέπουν
τους συμμαθητές τους να ολοκληρώνουν αυτές τις ασκήσεις
με ευκολία, ενώ οι ίδιοι δυσκολεύονται ιδιαίτερα . Δεν είναι περίεργο
ότι πολλοί από αυτούς, εκτός από την δυσκολία στην
ανάγνωση και την ορθογραφία, έχουν και χαμηλή αυτοεκτίμηση
και φτάνουν να πιστεύουν ότι δεν είναι καθόλου έξυπνοι .

Τα πιθανά αiτια της Δυσλεξίας :
Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δύο κύρια
αίτια της δυσλεξίας, η λεγόμενη "υπόθεσn του διπλού προβλnματος"
. Ένα παιδί που πάσχει από δυσλεξία, θεωρείται
ότι παρουσιάζει δυσκολίες σε δεξιότητες n ικανότητες, σε
δύο τομείς :
(1) Τnν βραχυπρόθεσμn μνήμη
(2) την φωνολογική επίγνωσn

Σάββατο 24 Μαΐου 2014

ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΩΝ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ



Εκμάθηση ορθής φοράς γραφής, αρίθμησης, αριθμών με κάρτες. Το παιδί φτιάχνει το παζλ της κάρτας στη συνέχεια μετράει τα αντικείμενα που βρίσκονται πάνω στην επιφάνεια, πχ εννέα βατραχάκια και γράφει τον αριθμό πρώτα ενώνοντας τις τελείες και έπειτα γράφει όπως στην εικόνα τον αριθμό χωρίς υπόδειγμα.Το παιδί γράφει με μαρκαδόρο που σβήνει και η κάρτα χρησιμοποιήτε πολλές φορές! Είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος εκμάθησης και μνήμης των αριθμών!Μπορείτε να τις βρείτε σε βιβλιοπωλεία καθώς και κάρτες εκμάθησης γραμμάτων με παρόμοιο τρόπο. Με αυτή τη δραστηριότητα ενισχύεται και η αυτοδιόρθωση καθώς το παιδί θέλει να σβήνει το λάθος και να ξαναγράφει πολλές φορές μέχρι να καταφέρει να γράψει σωστά.Επίσης βοηθάει και στις γραφοκινητικές δεξιότητες γιατί το μέγεθος του μαρκαδόρου που δίνω είναι ανάλογο των δυνατοτήτων του παιδιού.Ενισχύει την ικανότητα σειροθέτησης και οπτικής διάκρισης του παιδιού.Καλή δραστηριότητα για παιδιά ηλικίας 5-6 ετών.

Παρασκευή 23 Μαΐου 2014

MYIKO ΣΥΝΔΡΟΜΟ BECKER

Δυστροφινοπάθεια τύπου Becker

Το νόσημα: Οι ασθενείς με μυϊκή δυστροφία  Becker έχουν μεγάλη κλινική ετερογένεια με αδυναμία βάδισης στις αρχές της δεκαετίας των 20 ή αργά στη δεκαετία των 70.
Κύρια συμπτώματα.  Τα άτομα εμφανίζουν προοδευτική συμμετρική μυϊκή αδυναμία και ατροφία, κυρίως κεντρομελική. Παρατηρείται συχνά ψευδοϋπετροφία γαστροκνημίων (γάμπας). Η ηλικία καθήλωσης σε αναπηρική καρέκλα ποικίλλει και οπωσδήποτε συμβαίνει μετά τα 16 έτη. Στους ασθενείς διατηρείται η μυϊκή ισχύς των καμπτήρων μυών του αυχένα γεγονός που δεν συμβαίνει στους ασθενείς με DMD. Τα συμπτώματα καθυστερούν στη χειρότερη των περιπτώσεων 10 χρόνια από ότι στη μυϊκή δυστροφία.
Αιτία νόσου: Μεταλλάξεις στο γονίδιο της δυστροφίνης (φυλοσύνδετο γονίδιο) οι οποίες οδηγούν σε ποσοτικές ή ποιοτικές αλλαγές στη δυστροφίνη.
Συχνότητα /Κληρονομικότητα: Η νόσος εμφανίζεται με συχνότητα 1:4000 περίπου αγόρια που γεννιούνται. Επειδή το νόσημα είναι υπολειπόμενο φυλοσύνδετο τα κορίτσια είναι συνήθως ασυμπτωματικοί φορείς και νοσούν μόνο τα αγόρια που φέρουν το μεταλλαγμένο γονίδιο. Το 1/3 των περιπτώσεων είναι νέες μεταλλάξεις και συμβαίνουν μόνο στον ασθενή ενώ το 2/3 των περιπτώσεων η μετάλλαξη προέρχεται στην οικογένεια  από τη μητέρα.

ΟΙ ΝΕΥΡΟΜΥΪΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ

TI   ΕΙΝΑΙ ΤΑ   ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΑ  ΝΟΣΗΜΑΤΑ
Τα νευρομυϊκά νοσήματα είναι μια ομάδα που περιλαμβάνει ασθένειες που ενώ εμφανίζουν μεγάλη ετερογένεια στην κλινική συμπτωματολογία όλες έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη μυϊκή αδυναμία. H πλειονότητα των νευρομυϊκών νοσημάτων αφορά γενετικά νοσήματα δηλαδή νοσήματα που οφείλονται σε βλάβες του DNA και ως εκ τούτου μπορούν να κληρονομηθούν σε περισσότερα από ένα άτομα στην ίδια οικογένεια. Εκτιμάται ότι η συχνότητα των γενετικών νευρομυϊκών νοσημάτων είναι περίπου 1:3000 άτομα, αν και ο μεγάλος αριθμός των νοσημάτων και η δυσκολία της διάγνωσης δεν επιτρέπει την ακριβή εύρεση της συχνότητας στο γενικό πληθυσμό.
Πριν τη δυνατότητα ανίχνευσης μεταλλάξεων με αναλύσεις DNA, η διάγνωση των νοσημάτων στηριζόταν κυρίως στην κλινική εικόνα των ασθενών ή σε επώδυνες και χρονοβόρες εξετάσεις (πχ βιοψία μυός και νεύρου και ηλεκτρομυογράφημα), ενώ η πρόληψη (προγεννητικός έλεγχος και ανίχνευση φορέων) ήταν αδύνατη. Σήμερα ο γενετικός έλεγχος εφαρμόζεται για πάρα πολλά γενετικά νευρομυϊκά νοσήματα με ανάλυση DNA που απομονώνεται από το περιφερικό αίμα των ασθενών, απαιτεί όμως εξειδικευμένες εξετάσεις και εργαστήρια.
Για την καλύτερη προσέγγιση των γενετικών νευρομυϊκών νοσημάτων υπήρξαν ήδη από το 18ο αιώνα πολλές προσπάθειες ταξινόμησής τους. Η πιο αποδεκτή ταξινόμηση είναι αυτή που βασίζεται κυρίως στη θέση της βλάβης και είναι :
1) ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΜΥΣ
2) ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΛΑΒΗ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΗΤΙΚΟΥΣ ΝΕΥΡΩΝΕΣ
3) ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΛΑΒΗ ΣΤΑ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΑ ΝΕΥΡΑ 
4) ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕ ΒΛΑΒΗ ΣΤΙΣ ΝΕΥΡΟΜΥΙΚΕΣ ΣΥΝΑΨΕΙΣ.

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΓΡΑΦΙΑ- ΠΩΣ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΤΕ!

 Προβλήματα που σχετίζονται με ελλειμματική προσοχή

Α. Περιγραφή δυσκολιών:

• Παιδιά με προβλήματα προσοχής έχουν συχνά πολύ άστατο γραφικό χαρακτήρα, ο οποίος χειροτερεύει προς το τέλος του γραπτού τους. Συχνά γράφουν με φρενήρεις ρυθμούς για να αποδώσουν όλες τις σκέψεις τους.
• Μπορεί να γράψουν την ίδια λέξη με διαφορετικό τρόπο ακόμα και στην ίδια παράγραφο.
• Επειδή η προσοχή τους στις λεπτομέρειες είναι επιφανειακή,
μπορεί να προσέξουν μόνο μερικά επιφανειακά χαρακτηριστικά όπως τη μορφή (π.χ. κοριστάκι) ή τη φωνολογική απόδοση (π.χ., πεδί) και να
μη δώσουν σημασία στην σωστή ορθογραφία.
• Συχνά παραλείπουν γράμματα σε συμπλέγματα.
• Συνήθως έχουν δυσκολία να εντοπίσουν και να διορθώσουν τα λάθη τους. Μερικά παιδιά που είναι ιδιαίτερα παρορμητικά και προσπαθούν να ελέγξουν τα λάθη τους συνεχώς σβήνουν ή διαγράφουν τις λέξεις που νομίζουν ότι έχουν γράψει λάθος.
Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:
Κάνουμε ένα κατάλογο με τις λέξεις που το παιδί γράφει συστηματικά λανθασμένα.
• Χρησιμοποιούμε συγκεκριμένα χρώματα για ορθογραφικούς κανόνες στους οποίους δυσκολεύονται (π.χ., τα διάφορα ι, η, ει, οι)

Προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη

A. Περιγραφή δυσκολιών:

• Παιδιά με πρόβλημα στην οπτική μνήμη δυσκολεύονται να θυμηθούν τη σωστή ορθογραφία των λέξεων, ιδιαίτερα αυτών με ιστορική ορθογραφία. Έτσι κάνουν πολλά φωνολογικά λάθη (λάθη που διατηρούν τη φωνολογική μορφή της λέξης).
• Παιδιά με πρόβλημα στη φωνολογική μνήμη μπορεί να δυσκολεύονται να εντοπίσουν τη λέξη στη μνήμη τους ώστε να αποδώσουν όλους τους φθόγγους. Το πρόβλημα αυτό είναι ιδιαίτερα έντονο σε πολυσύλλαβες λέξεις, όπου μπορεί να παραλείπουν συλλαβές.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης μπορεί να μη θυμούνται πώς σχηματίζονται τα διάφορα γράμματα.
• Παιδιά με προβλήματα μνήμης δυσκολεύονται να θυμηθούν τους διάφορους ορθογραφικούς και γραμματικούς κανόνες (π.χ. τα θηλυκά ουσιαστικά γράφονται με η)
• Συχνά μπορεί να γράψουν τις λέξεις σωστά όταν είναι
μεμονωμένες αλλά όχι σε κείμενο.

Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:

• Τα παιδιά αυτά θα βοηθηθούν από τη χρήση πολυαισθητηριακών μεθόδων (π.χ., βλέπω τη λέξη, λέω προφορικά την ορθογραφία της, ζωγραφίζω το κομμάτι της λέξης που μου προκαλεί δυσκολία)
• Τα παιδιά αυτά θα ωφεληθούν από ασκήσεις πολλαπλής επιλογής όπου πρέπει να αναγνωρίσουν τη σωστή ορθογραφία μιας λέξης ανάμεσα σε άλλες λανθασμένες (π.χ., αυτός λείπει, λύπη, λίπη, λείποι) και να εξηγήσουν τους λόγους για την επιλογή αυτή (π.χ. η λέξη είναι ρήμα και τα ρήματα τελειώνουν σε –ει).
• Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από συχνές επαναλήψεις. Γι αυτό το λόγο γράφουμε τις λέξεις που κάνουν λάθος σε χαρτονάκια και κάνουμε συχνές επαναλήψεις
• Η διδασκαλία των παιδιών αυτών πρέπει να προχωρεί από την αναγνώριση της σωστής ορθογραφίας (π.χ. τεστ πολλαπλών επιλογών) στην ανάκληση (π.χ. γραφή μεμονωμένων λέξεων) και μετά στον εντοπισμό και τη διόρθωση των λαθών στο κείμενο.

  Προβλήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα

Α. Περιγραφή δυσκολιών:

• Λόγω της δυσκολίας τους στον προφορικό λόγο, τα παιδιά αυτά βρίσκονται σε μειονεκτική θέση όσον αφορά την ορθογραφία. Επειδή έχουν αδυναμία στη φωνολογική επεξεργασία, συγχέουν φωνήματα τα οποία διαφέρουν πολύ λίγο μεταξύ τους. Έτσι, δεν διακρίνουν ανάμεσα στα ηχηρά και τα άηχα σύμφωνα (π.χ., β-φ, δ-θ), συγχέουν φθόγγους που μοιάζουν (π.χ., μ-ν, ξ-ζ, φ-θ), παραλείπουν φθόγγους που δεν είναι ευδιάκριτοι (π.χ., Νοεβριος αντί για Νοέμβριος) και συγχέουν φωνήεντα που προφέρονται παρόμοια (π.χ., ε-ι-α κορατσακι αντί για κοριτσάκι).
• Τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να αναλύσουν όλα τα φωνήματα σε μία λέξη. Έτσι, μπορεί είτε να προσθέσουν είτε να παραλείψουν συλλαβές (π.χ., οιδόμοι αντί για «οικοδόμοι»). Το πρόβλημα αυτό εντείνεται στην περίπτωση λιγότερο συχνών λέξεων μιας και το λεξιλόγιό τους είναι περιορισμένο.
• Μερικά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να καταλάβουν τη
μορφολογία των λέξεων (τα συστατικά χαρακτηριστικά) και τον τρόπο
με τον οποίο τα συμφραζόμενα επηρεάζουν την ορθογραφία (π.χ., αυτός λείπει - αντί λύπη - συνέχεια από το σπίτι). Επίσης, επειδή δυσκολεύονται να συσχετίσουν εννοιολογικά τις λέξεις, δυσκολεύονται να δουν και την ορθογραφική τους συγγένεια ( δίκαιος- δικαίωμα).

Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:

• Παιδιά με δυσκολία στη φωνολογική επεξεργασία του λόγου δε θα μπορέσουν να γράψουν σωστά τις λέξεις αν δεν μπορέσουν να διακρίνουν τις διαφορές άρθρωσης ανάμεσα σε φωνήματα που
μοιάζουν. Γι αυτό το λόγο έχουν ανάγκη από ασκήσεις διάκρισης των φθόγγων αυτών.
• Παιδιά που εξακολουθούν να συγχέουν φωνήματα (π.χ., π-μπ,
μ-ν) θα βοηθηθούν αν χρησιμοποιήσουν έναν κατάλογο με λέξεις που γράφουν λάθος ώστε να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη οπτική επεξεργασία των λέξεων μιας και δεν μπορούν να βασιστούν στην φωνολογική τους επεξεργασία.

Πολλά από τα παιδιά αυτά  έχουν δυσκολία   :                                                                                 - Στην οπτική μνήμη τους ( έτσι δεν θυμούνται πως γράφεται μια λέξη )
- Στην οπτική τους διάκριση
- Στην ανάκληση πληροφοριών
- Στη διάρκεια προσοχής
- Στη κατηγοριοποίηση ( που βοηθάει στους κανόνες ορθογραφίας)
Κάποια από αυτά και στη διαδοχή, οπότε παραλείπουν γράμματα.Αυτό συμβαίνει και όταν υπάρχει παρόρμηση οπότε γίνονται λάθη απροσεξιας.
Η δυνατότητα αυτόδιόρθωσης είναι βασική και μπορεί να εκπαιδευτεί.
Στην Εργοθεραπεια οι δεξιότητες αυτές εντοπίζονται και εκπαιδευονται ιδιαίτερα στη προσχολική ηλικία με αποτέλεσμα τη μείωση της δυσκολίας στην ορθογραφία αλλά και σε άλλες μαθησιακές δυσκολίες.

Πολιτάκη Μαρκέλλα Εργοθεραπεύτρια.

ΓΝΩΣΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΜΑΘΗΣΗ

Προβλήματα που σχετίζονται με ελλειμματική προσοχή

Α. Περιγραφή δυσκολιών:

Μαθητές με ελλειμματική προσοχή μπορεί να κάνουν λάθη κατά την αποκωδικοποίηση των λέξεων (π.χ., αντιμετάθεση η παράλειψη γραμμάτων), επειδή δεν προσέχουν τις λεπτομέρειες. Επίσης, λόγω του παρορμητισμού τους μπορεί να προσπαθούν να
μαντέψουν τη λέξη από μερικά γράμματα και τα συμφραζόμενα ή να αποδέχονται ως σωστή μια λέξη χωρίς να ελέγχουν αν συμφωνεί με τα συμφραζόμενα.
• Οι μαθητές αυτοί παρουσιάζουν προβλήματα κατά την κατανόηση επειδή διαβάζουν επιφανειακά. Συχνά ταυτίζουν την αποκωδικοποίηση με την κατανόηση και επενδύουν όλη τους την ενέργεια στην αποκωδικοποίηση.

Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:

• Τα παιδιά αυτά κουράζονται εύκολα. Γι’ αυτό το λόγο η παρέμβαση πρέπει να γίνεται σε μικρά χρονικά διαστήματα και να περιλαμβάνει εναλλαγές τεχνικών και στρατηγικών.
• Τα παιδιά αυτά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν αν το αναγνωστικό υλικό δεν είναι ενδιαφέρον.
• Τα παιδιά αυτά κάνουν λάθη κατά την αποκωδικοποίηση. Για να τα βοηθήσουμε μπορούμε να τα μαγνητοφωνήσουμε κατά την ανάγνωση και μετά να τους ζητήσουμε να ελέγξουν την ορθότητα της ανάγνωσής τους.
• Οι μαθητές αυτοί δεν προσέχουν καθώς διαβάζουν. Γι αυτό το λόγο είναι καλό να τους δώσουμε τις ερωτήσεις κατανόησης πριν διαβάσουν το κείμενο. Επίσης, μπορούμε να τους δώσουμε ερωτήσεις κατανόησης για να τις απαντήσουν καθώς διαβάζουν το κείμενο (π.χ., ανά παράγραφο). Οι ερωτήσεις αυτές πρέπει να βασίζονται στην κατανόηση λεπτομερειών και όχι της γενικής έννοιας του κειμένου. Ο σκοπός των ερωτήσεων αυτών είναι να βοηθήσουν τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν αν διαβάζουν με προσοχή ή όχι.
• Τα παιδιά αυτά διαβάζουν επιφανειακά. Μπορούμε να τους δείξουμε πώς να παίρνουν ενεργό μέρος κατά την ανάγνωση υπογραμμίζοντας η κρατώντας σημειώσεις.

2. Προβλήματα που σχετίζονται με τη μνήμη

Α. Περιγραφή δυσκολιών:

• Παιδιά που έχουν αδύναμη μνήμη μπορεί να δυσκολεύονται να αντιστοιχίσουν γράμματα με φθόγγους ώστε να αποδώσουν το σωστό φθόγγο σε κάθε γράμμα. Επίσης, δυσκολεύονται να συνθέσουν τους φθόγγους ή τις συλλαβές για να διαβάσουν μια λέξη. Αυτό το πρόβλημα είναι πιο έντονο στις μεγάλες λέξεις. Σε αυτήν την περίπτωση, μόλις διαβάσουν τη τελευταία συλλαβή ξαναρίχνουν μια
ματιά στην αρχική για να θυμηθούν τη λέξη. Μερικά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να συσχετίσουν τη φωνολογική μορφή της λέξης με τη σημασία της και διαβάζουν τις λέξεις αργά σαν να μην τις αναγνωρίζουν (όπως τις ψευδολέξεις).
• Κατά την ανάγνωση κειμένου, μπορεί να μην κατανοούν επειδή έχουν ξεχάσει το αρχικό μέρος ενώ βρίσκονται στο μέσο ή στο τέλος του κειμένου.

Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:

• Μπορούμε να βοηθήσουμε τους μαθητές να κατακτήσουν την αντιστοιχία γραμμάτων-φθόγγων χρησιμοποιώντας πολυαισθητηριακές
μεθόδους (π.χ., το παιδί βλέπει, ακούει, ψηλαφίζει και γράφει).
• Χρησιμοποιούμε ασκήσεις πολλαπλών επιλογών για την αναγνώριση των σωστών λέξεων (π.χ., ζητάμε από το παιδί να επιλέξει ποια ανάμεσα σε 4 επιλογές είναι η λέξη που ταιριάζει σε μια πρόταση).
• Για να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά στην κατανόηση του κειμένου, τους δείχνουμε πώς να χωρίζουν παραγράφους σε εννοιολογικές ενότητες. Πρώτα πρέπει να διαβάζουν για την κυρίως έννοια. Μετά μπορούν να δημιουργήσουν στήλες με τις ερωτήσεις ποιος, τι, που, πότε και γιατί και να καταγράφουν τις λεπτομέρειες του κειμένου.
• Δείχνουμε στα παιδιά πώς να υποβοηθούν τη μνήμη τους υπογραμμίζοντας ή κρατώντας σημειώσεις.
• Βοηθάμε τους μαθητές να αναπτύξουν ικανότητες διήγησης ζητώντας τους να διηγηθούν παραμύθια ή ιστορίες ή ακόμα ταινίες και επεισόδια στην τηλεόραση. Η διήγηση πρέπει να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανάγνωσης.

 3.Προβλήματα που σχετίζονται με τη γλώσσα

Α. Περιγραφή δυσκολιών:

• Παιδιά που δυσκολεύονται στη φωνολογική επίγνωση, μπορεί να δυσκολευτούν στην αποκωδικοποίηση των λέξεων. Το ίδιο ισχύει και για παιδιά με περιορισμένο λεξιλόγιο ή περιορισμένη κατανόηση των μορφολογικών κανόνων της γλώσσας (καταλήξεις, προθέματα, κ.α.). Μπορεί να μην γνωρίζουν τα φωνήματα τα οποία αντιστοιχούν στα γραφήματα της γλώσσας και να δυσκολεύονται να τα συνθέσουν για να διαβάσουν τη λέξη. Αλλά, ακόμα και αν μπορούν να διαβάσουν τη λέξη, μπορεί να μην την κατανοούν επειδή δεν μπορούν να εντοπίσουν την κατάλληλη έννοια. Στην ανάγνωση δεν λαμβάνουν υπόψη τους τα συμφραζόμενα και μπορεί να κάνουν λάθη επειδή δυσκολεύονται να αξιοποιήσουν τις γραμματικές και συντακτικές πληροφορίες του κειμένου.
• Οι μαθητές αυτοί μπορεί να δυσκολεύονται να κατανοήσουν τη σχέση ανάμεσα στις λέξεις της πρότασης, ή τη σχέση ανάμεσα στις προτάσεις του κειμένου. Μπορεί να δυσκολεύονται να εντοπίσουν διάφορα λογοτεχνικά στοιχεία του κειμένου η τα συναισθήματα που θέλει να κινητοποιήσει ο συγγραφέας στον αναγνώστη.



Β. Οδηγίες αντιμετώπισης:

• Οι ασκήσεις φωνολογικής επίγνωσης είναι ιδιαίτερα χρήσιμες για τους μαθητές αυτούς.
• Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη να βελτιώσουν το λεξιλόγιό τους. Ασκήσεις και παιχνίδια που στηρίζονται στο λεξιλόγιο είναι πολύ χρήσιμα (π.χ. σταυρόλεξα, ασκήσεις με συνώνυμα και αντώνυμα).
• Η χρήση εικονογραφημένου υλικού κατά την ανάγνωση είναι σημαντική μια και προσφέρει μια οπτική διάσταση κατά την κατανόηση του κειμένου.
• Τα παιδιά αυτά μπορούν να βοηθηθούν από τη χρήση κειμένων
με ενδιαφέροντα θέματα αλλά απλό λεξιλόγιο.
• Τα παιδιά αυτά πρέπει να μάθουν να προσέχουν τα συμφραζόμενα καθώς διαβάζουν.
• Η κατανόηση των παιδιών αυτών μπορεί να βελτιωθεί αν
μάθουν να παίρνουν ενεργό μέρος στην ανάγνωση, βάζοντας σε κύκλο τις κύριες έννοιες ή υπογραμμίζοντας και κρατώντας σημειώσεις.

Σάββατο 10 Μαΐου 2014

ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΑΝ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΧΕΙΡΑΣ Ή ΔΕΞΙΟΧΕΙΡΑΣ.

Ένας τρόπος που μας επιτρέπει να εντοπίσουμε το επικρατές χέρι του παιδιού είναι μέσα απο την παρατήρηση του κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η επικράτηση του ενός χεριού συνοδεύεται και απο την επικράτηση του αντίστοιχου ποδιού,ματιού, αυτίου. ( Δηλαδή ολόκληρης της μιας πλευράς )
Μερικές ενδεικτικές δραστηριότητες που θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε την προτίμηση που έχει το παιδί είναι οι εξής :
- Προτρέπουμε το παιδί να κλείσει το ένα μάτι και να κοιτάξει με το άλλο μέσα απο μια κλειδαρότρυπα, απο ένα σωλήνα ή ένα μεγενθυντικό φακό.
- Ζητάμε απο το παιδί να βάλει το ρολόι στο αυτί του
- Ζητάμε απο το παιδί να πετάξει μια μπάλα με το ένα χέρι.
- Παρατηρούμε σε κύριες δραστηριότητες ( πχ γραφή ) ποιό χέρι προτιμάει.
- Προσφέρουμε στο παιδί το αγαπημένο του γλύκισμα και παρατηρούμε ποιό χέρι χρησιμοποιεί για να το πάρει.
- Βάζουμε το παιδί να κάνει κουτσό
- Ζητάμε απο το παιδί να ισορροπήσει στο ένα πόδι
- Ζητάμε να κλωτσήσει μια μπάλα προς τα εμάς.
Κατά την διάρκεια της εξέτασης ελέγχεται η ποιότητα εκτέλεσης πράξεων απο την αριστερή και δεξιά πλευρά του σώματος.